دانشمندان برای مقابله با گرمایش جهانی پیشنهاد می‌کنند غبار جمع‌آوری‌شده از ماه به مداری پایدار پرتاب شود تا جلوی تابش بخشی از نور خورشید به زمین را بگیرد. آن‌ها در ایده خود به جای پرتاب غبار از زمین به مداری پایدار برای مسدود کردن مقدار کمی از نور خورشید، قصد دارند غبار ماه را استخراج کنند و به محل مورد نظر خود بفرستند.
این کار از دو مزیت برخوردار است؛ اول اینکه انجام آن از یک ایستگاه فضایی در ماه به انرژی جنبشی کمتری نیاز دارد و دوم اینکه تمام گردوغباری که برای انجام آن مورد نیاز است، به راحتی در ماه پیدا می‌شود.
تیم تحقیقاتی دانشگاه یوتا (University of Utah) آمریکا برای تعیین اینکه آیا این روش واقعا باعث خنک شدن زمین خواهد شد یا خیر، مدل‌های شبیه‌سازی‌شده پیچیده‌ای را آزمایش کرده‌اند که حرکت غبار در مدار را تجزیه و تحلیل می‌کند. ایده اولیه دانشمندان این بود که یک ایستگاه غبارپاشی را در نقطه L1 لاگرانژی (Lagrangian) قرار دهند؛ جایی که کشش گرانشی خالص بین خورشید و زمین در تعادل بین دو جرم آسمانی است. با این حال، ذخیره کردن گرد و غبار در این ایستگاه شناور کار دشواری خواهد بود.
مقابله با گرمایش جهانی با غبار ماه
به گفته محققان، ایده امکان‌پذیر ساخت یک ایستگاه در ماه و بیرون ریختن گرد و غبار از سطح آن برای ایجاد یک ابر موقت است که می‌تواند ۱ تا ۲ درصد از نور خورشید را مسدود کند. این تیم کاهش ۱/۸ درصد تابش خورشید را هدف خود قرار داده که معادل حذف حدود ۶ روز کامل خورشیدی از یک سال استاندارد است.
البته این طرح نیز معایب خاص خود را به همراه دارد. دانشمندان هیچ کنترلی بر رفتار این ابر غبار نخواهند داشت. آن‌ها با وجود اطمینان از اینکه گردوغبار به زمین بازنمی‌گردد یا به طور ناخواسته به یک منظره یخ‌زده، تاریک و جهنمی تبدیل نمی‌شود، اظهار می‌کنند پس از رها کردن گرد و غبار، عملا هیچ راهی برای هدایت و کنترل آن وجود ندارد. از این رو طرح مورد بحث بدون ایراد هم نخواهد بود.