ناسا تصمیم دارد در ماموریت‌های آینده پروژه آرتمیس (Artemis) خود با استفاده از یک خط لوله مخصوص، اکسیژن را به نقاط مختلف قطب جنوب ماه منتقل کند. خط لوله اکسیژن قطب جنوب ماه (LSPOP) به مرکز استخراج یخ متعلق به ناسا در قطب جنوب سیاره متصل می‌شود. در این مرکز یخ ماه پس از استخراج، به آب آشامیدنی و اکسیژن تبدیل می‌شود که برای تنفس و همچنین تولید سوخت حامل فضایی به کار می‌رود.
در همین راستا پیتر کیورری (Peter Curreri)، مدیر علمی شرکت آمریکایی لونار ریسورسز (Lunar Resources)، مشکل طرح‌های فعلی ناسا برای انتقال اکسیژن به ماه با استفاده از کاوشگرها را شرح داد و پس از آن تصمیم گرفته شد این گاز حیاتی با خط لوله تامین شود.
خط لوله اکسیژن در ماه
کیورری یک طرح پیشنهادی برای برنامه NIAC (سرواژه Nasa Innovative Advanced Concepts) ناسا ارائه کرد. NIAC یک برنامه ناسا برای توسعه مفاهیم پیشرفته بلند مدت با ایجاد پیشرفت‌های میان‌بر راه‌گشا و آوردن مفاهیم کاملا بهتر یا کلا جدید هوافضا است.
بودجه برنامه NIAC بر روی مفاهیم نوین مکانیک پرواز و فضا کار می‌کند که می‌تواند به طور چشمگیری بر نحوه توسعه و اجرای ماموریت‌های ناسا تاثیر بگذارد. کیورری عضو یکی از ۱۴ تیم تحقیقی است که بودجه ۱۷۵ هزار دلاری برای توسعه دریافت کرده‌اند.
او می‌گوید: «تلاش‌های فعلی برای استخراج اکسیژن در محل شامل ذخیره این گاز در تانکرهای پر فشار یا مایع‌سازی آن است. هر یک از این روش ها نیازمند انتقال تانکرها یا مایع‌سازی گاز در بطری‌های دو جداره مخصوص برای مصرف است. برای فرایند انتقال اکسیژن با کاوشگر نسبت به فرایند استخراج انرژی بسیار بیشتری مصرف می‌شود و گمان می‌رود پرهزینه‌ترین بخش دستیابی به اکسیژن روی ماه باشد.»
به بیان دیگر برنامه ناسا ذخیره یخ در مخازن تحت فشار برودتی و انتقال آن در ماه‌نوردها است. آن‌ها احتمالا باید یخ را به منطقه‌ای نزدیک‌تر به استوای ماه منتقل کنند. زیرا زیستگاه‌های ماه نیز به نور خورشید اضافی آن منطقه نیاز دارند. طرح اولیه خط لوله ماه کیورری فراهم کردن دسترسی مداوم به اکسیژن برای ساکنان این قمر است. با این روش هزینه‌های مربوط به حمل‌ونقل کاهش می‌یابد و نشتی در خط لوله به آلودگی محیط منجر نمی‌شود.