در نزدیکی کهکشان آندرومدا (Andromrda) قوس‌های گازی آبی رنگی از تابش اکسیژن وجود دارد که منجمان آماتور برای اولین بار سال گذشته آن‌ها را کشف کردند. در تصاویر ژرف قبلی از آندرومدا که عمدتا در نور ساطع‌شده از هیدروژن گرفته شده‌اند و همچنین در کهکشان‌های دورتر دیگر، چنین ساختارهایی دیده نشده است.
دو فرضیه اصلی در مورد منشا این قوس‌ها وجود دارد؛ آن‌ها یا در نزدیکی کهکشان مذکور قرار دارند یا رشته‌های گازی در کهکشان راه شیری هستند که از زاویه دید ما قابل مشاهده‌اند. برای آشنایی با عجایب کهکشان آندرومدا پیشنهاد می‌کنیم مقاله ما را در این باره بخوانید.
از آنجایی که این قوس‌ها چند برابر قطر زاویه‌ای ماه کامل هستند و تلسکوپ‌های حرفه‌ای معمولا زاویه‌های کوچکی از آسمان شب را کاوش می‌کنند، منجمان آماتور با استفاده از تلسکوپ‌های تجاری این قوس‌ها را کشف کردند. مطمئنا رصدهایی در آینده، هم در نور ساطع‌شده توسط اکسیژن و هم دیگر عناصر، برای بررسی بیشتر انجام خواهند شد.
کهکشان آندرومدا
کهکشان آندرومدا نزدیک‌ترین همسایه راه شیری و دورترین جرمی در آسمان است که می‌توانید با چشم غیرمسلح در آسمانی بسیار تاریک و صاف ببینید. آندرومدا یک کهکشان مارپیچی زیبا است که به سمت ما حرکت می‌کند و در مسیر برخورد با کهکشان راه شیری است. عبدالرحمن صوفی، ستاره‌شناس مشهور ایرانی، نخستین کسی بود که این کهکشان را با عنوان یک «ابر کوچک» در کتاب «صورالکواکب» توصیف کرد.
آندرومدا که با نام مسیه-۳۱ (M31) نیز شناخته می‌شود از زمین ۲/۵ میلیون سال نوری فاصله دارد. این جرم آسمانی در صورت فلکی آندرومدا قرار دارد.
همان‌طور که گفته شد آندرومدا و راه شیری در مسیر برخوردی هستند که ساختار دو کهکشان را برای همیشه تغییر خواهد داد. این دو کهکشان با سرعت ۱۱۲ کیلومتر بر ثانیه به یکدیگر نزدیک می‌شوند و حدود ۴ میلیارد سال آینده با هم برخورد می‌کنند. ادغام آن‌ها ۶ میلیارد سال دیگر به پایان می‌رسد. تا آن زمان، خورشید به یک غول قرمز متورم تبدیل خواهد شد و سیاره‌های زمین‌سان را خواهد بلعید. بنابراین در آن زمان اثری از منظومه شمسی با شکل امروز وجود نخواهد داشت.