تلسکوپ فضایی نانسی گریس رومن (NGRST) ناسا مجهز به ابزار پیشرفته‌ای است که حتی تلسکوپ جیمز وب هم آن را ندارد. NGRST حامل دستگاهی است که به آن امکان می‌دهد تا نور ستاره‌های مجاور را مسدود نموده و مستقیما از سیاره‌های فراخورشیدی اطراف خود تصویربرداری کند.
ناسا قصد دارد این تلسکوپ را ظرف ۵ سال آینده به فضا پرتاب کند تا به بررسی منشا حیات در سیاره‌های فراخورشیدی بپردازد. سیاره فراخورشیدی چیست و چه مشخصاتی دارد؟ پیشنهاد می‌کنیم مقاله ما را در این باره مطالعه کنید. آینه تلسکوپ نانسی گریس رومن به اندازه آینه تلسکوپ فضایی هابل است، اما میدان دید بسیار وسیع‌تری دارد. این تلسکوپ به یک دوربین بسیار بزرگ مجهز است که می‌تواند به عنوان صد تلسکوپ هابل عمل کند.
دانلود دوره‌های آموزش آنلاین نجوم کودکان و بزرگسالان با کیفیت بالا
اسکات گائودی (Scott Gaudi)، از دانشگاه ایالتی اوهایو (OSU) آمریکا، می‌گوید: «دانشمندان امیدوار هستند که تلسکوپ مذکور در طول ماموریت اولیه ۵ ساله خود بتواند حدود ۱۵۰۰ سیاره فراخورشیدی را پیدا کند. با وجود این، تعیین تعداد دقیق دشوار است. زیرا تشخیص دادن تعداد سیاره‌هایی که به دور ستاره‌های دیگر می‌چرخند، دقیقا همان چیزی است که تلسکوپ برای درک آن تلاش می‌کند.»
دانلود مستندهای جذاب فضایی و نجومی
کشف سیاره‌های فراخورشیدی
در میان سایر اهداف علمی، یکی از ماموریت‌های اولیه تلسکوپ نانسی رومن گریس، شکار سیاره‌های فراخورشیدی جدید با استفاده از ترفندی خلاقانه به نام ریزهمگرایی گرانشی (Gravitational Microlensing) خواهد بود. بر اساس این پدیده اجرامی نظیر سیاره‌ها عملکردی مانند لنز دارند. یعنی نور ستارگان دوردست را خم نموده و تصویر آن‌ها را بزرگ‌نمایی می‌کنند.
از آنجا که روش ریزهمگرایی گرانشی در شناسایی سیاره‌هایی که به دور ستاره‌های مادر خود می‌چرخند مشکل دارد، تلسکوپ نانسی گریس رومن در عوض روی سیاره‌هایی متمرکز خواهد شد که به دور از خورشید خود می‌چرخند؛ مشابه غول‌های گازی و یخی منظومه شمسی. برخلاف هر تلسکوپ شکار سیاره فراخورشیدی، NGRST قادر خواهد بود تا سیاره‌های بسیار کوچک‌تر را تشخیص دهد.
ایجاد امکان نخستین بررسی روی سیاره‌هایی که دور از ستارگان خود می‌چرخند، برای درک منشا حیات در سیاره‌هایی مانند زمین بسیار مهم است. گائودی ادامه می‌دهد: «از آنجا که ما فکر می‌کنیم تمام آب سیاره‌های مشابه زمین از نواحی بیرونی منظومه‌های سیاره‌ای وارد شده است، با بررسی این مناطق می‌توانیم میزان رایج بودن سیاره‌هایی را درک کنیم که احتمالا قابل سکونت هستند.»
اگر این اقدام کافی نباشد، NGRST از قابلیت منحصربه‌فرد خود یعنی مسدود کردن نور ستاره‌های مجاور و تصویربرداری مستقیم استفاده می‌کند.
ما هنوز توی اینکه موی یک زن بیرون بود گیر کردیم و دنیا رو نگاه کنید که به کجا رسیدن