اولین ماهواره‌بر با سوخت متان در جهان که چین آن را ساخته است، در نخستین پرتاب مداری خود شکست خورد و نتوانست ۱۴ ماهواره را به مدار زمین برساند. این عملیات روز چهارشنبه ۱۴ دسامبر (۲۳ آذر) ساعت ۰۸:۳۰ به وقت گرینویچ از پایگاه فضایی جیکوان (Jiuquan) در شمال غربی چین صورت گرفت و طی آن ماهواره‌بر دو مرحله‌ای ژوکیو-۲ (Zhuque-2) با وجود عملکرد صحیح مرحله اول، در مرحله دوم دچار مشکل شد و در دستیابی به مدار خورشیدآهنگ ناکام ماند.
ژوکیو-۲ یک ماهواره‌بر کلاس متوسط سوخت مایع است که از اکسیژن مایع و متان مایع برای تامین نیرو استفاده می‌کند. این ماهواره‌بر را شرکت چینی لندسکیپ (LandSpace Technology) ساخته و با وزن برخاست ۲۱۶ تن و طول ۴۹.۵ متر، دارای قطر ۳.۳۵ متر است. این ماهواره‌بر می‌تواند ۶ تن محموله را به مدار لئو و ۴ تن محموله را به مدار خورشیدآهنگ منتقل کند.
مرحله اول ژوکیو-۲ مجهز به ۴ موتور TQ-12 متالوکس (اکسیژن مایع و متان) است که هر کدام ۶۷ تن نیروی رانش تولید می‌کنند. مرحله دوم نیز از یک موتور TQ-12 بهینه‌شده در خلا با توان تولید رانش ۸۰ تن و ۴ موتور TQ-11 ورنیر (Vernier) هر کدام با تولید نیروی رانش ۸ تن بهره می‌برد.
موتور ورنیر در ماهواره‌برها برای تنظیم دقیق وضعیت یا سرعت آن‌ها استفاده می‌شود. بر اساس گزارش‌ها احتراق موتورهای مرحله دوم مطابق برنامه پیش نرفت و همین امر موجب شد ماهواره‌بر به سرعت مورد نظر برای تزریق ماهواره‌های تجاری این ماموریت به مدار تعیین‌شده نرسد. با در نظر گرفتن این موضوع که موتورهای ورنیر و موتور اصلی مرحله دوم دارای قطعات مشترک زیادی هستند، ممکن است یکی از این قطعات مشترک از کار افتاده و باعث خاموش شدن زودهنگام موتورهای ورنیر شده باشد.
سوخت متان در ماهواره‌برها
در حال حاضر شرکت‌های دیگری در جهان نیز در تلاش برای استفاده از سوخت متان برای حامل‌های فضایی خود هستند که از آن جمله می‌توان به شرکت‌های آمریکایی اسپیس‌ایکس برای حامل استارشیپ (Starship) و بلو اوریجین (Blue Origin) برای حامل نیو گلن (New Glenn) اشاره کرد.
توسعه موتور حامل فضایی با امکان استفاده از متان به عنوان سوخت با چالش‌های مهندسی متعددی مواجه است، اما مزایایی را از نظر قابلیت استفاده مجدد حامل فضایی به همراه دارد و از این رو مورد استقبال شرکت‌های فضایی قرار گرفته است.