آسانسور فضایی چگونه سفر به فضا را متحول می‌کند؟

یک استاد فیزیک ادعا کرده است آسانسورهای فضایی می‌توانند در ۲ یا ۳ دهه آینده به یک واقعیت در دسترس تبدیل شوند. آسانسور فضایی وسیله‌ای خیالی است که برای انتقال ماده از سطح یک جرم آسمانی به فضا طراحی شده‌ است. برای این وسیله طرح‌های بسیاری تصور می‌شود که همه آن‌ها شامل مسافرت به فضا از طریق حرکت در امتداد ساختاری ثابت به‌ جای استفاده از حامل‌های فضایی هستند.

استفان کوهن (Stephen Cohen)، استاد فیزیک در کالج وانیر (Vanier College) کانادا، معتقد است مهندسان و دانشمندان در طراحی این سازه‌های عظیم که می‌توانند باعث ایجاد تحول در دسترسی بشر به فضا شوند، حوزه جدیدی را ابداع می‌کنند.

به گفته کوهن با ظهور آسانسورهای فضایی، کلمه‌ «ماموریت فضایی» با «رفت و آمد» جایگزین می‌شود. زیرا سفر به فضا به امری عادی تبدیل و در شرایط آب و هوایی نامساعد نیز میسر خواهد شد. این عبور و مرورهای فضایی، ایمن‌تر از شیوه‌های کنونی خواهند بود و به موجب آن دیگر فضانوردان با هر پرتاب، متحمل خطر نمی‌شوند.

آسانسورهای فضایی این ظرفیت را دارند که هزینه و انرژی لازم برای رفتن به فضا را به شدت کاهش دهند. این تجهیزات می‌توانند افراد، محموله‌ها و تجهیزات علمی را به فضا بفرستند، بنابراین در افزایش پروازهای فضایی انسانی و گردشگری فضایی موثر خواهند بود.

سفر به منظومه شمسی با آسانسور فضایی

کوهن می‌گوید: «یک آسانسور فضایی تبدیل به پلی برای کل منظومه شمسی می‌شود. شما می‌توانید محموله‌ای را در قسمت پایینی آن رها کنید تا به دور زمین بچرخد و اگر این کار را در قسمت بالایی انجام دهید، به دور خورشید خواهد چرخید و همه این‌ها بدون سوخت انجام می‌شود.»

در همین رابطه بخوانید: سقوط آسانسور فضایی+فیلم

به گفته آرون میسرا (Arun Misra)، از دانشگاه مک‌گیل (McGill University) کانادا، آسانسور فضایی شامل کابلی به طول ۱۰۰ هزار کیلومتر است که از استوای زمین تا آسمان امتداد می‌یابد و به یک ماهواره در مدار زمین‌آهنگ متصل می‌شود؛ یعنی با همان سرعتی به دور زمین می‌چرخد که زمین در حال چرخش است و بنابراین بر فراز یک مکان ثابت پرواز می‌کند.

این مفهوم همچنین از بالارونده‌های مکانیکی برای سفر به ارتفاعات مختلف از سطح زمین استفاده می‌کند. بسته به ارتفاعی که یک کپسول یا فضاپیما در آن رها می‌شود، یا شروع به چرخش به دور زمین یا خورشید کرده و یا دوباره به زمین سقوط می‌کند.

مفاهیم مختلف در طول سال‌ها انواعی از بالارونده‌های مکانیکی را پیشنهاد کرده‌اند. برای مثال، یک مفهوم آسانسور فضایی، حمل ‌و نقل ریلی قطار مغناطیسی را برای عبور در امتداد یک کابل فضایی عظیم با سرعت‌های بسیار بالا مورد استفاده قرار می‌دهد.

به عقیده کوهن مواد مورد نیاز برای ساخت چنین کابلی باید ۵۰ برابر قوی‌تر از فولاد باشد. بنابراین آسانسورهای فضایی با فناوری فعلی غیرممکن هستند، اما او و تعدادی از افراد دیگر معتقدند که این مشکل با پیشرفت‌های آتی دنیای علم و فناوری حل می‌شود. به گفته وی این پیشرفتی است که می‌تواند درب‌های گردشگری فضایی را به روی عموم مردم باز کند.