معرفی کامل سیاره زمین و حقایق شگفت‌انگیز آن

زمین در حال حاضر تنها سیاره در منظومه شمسی است که دارای آب مایع، بخار آب، یخ و میزبان گیاه، جانوران و انسان‌هاست. پیدایش سیاره زمین در قالب چند نظریه مطرح شده است که ۲ مورد از آن‌ها بسیار مورد توجه قرار گرفته‌اند. در ادامه مطلب طی گفتگوی آیناز فیض‌اله‌پور، خبرنگار اسپاش و پژوهشگر نجوم و فضا، با رضا ماه‌منظر، کارشناس زیست‌شناسی سلولی مولکولی، مروج علم و منجم آماتور، به معرفی کامل  پرداخته شده است.

شکل‌گیری سیاره زمین

• سیاره زمین چگونه به وجود آمد؟

نظریه اول درباره تشکیل زمین این است که در هنگام شکل‌گیری خورشید قسمت‌هایی از درون آن به بیرون پرتاب شده است؛ البته خورشید وقتی از سحابی مادری خود متولد شد چگالی کافی برای شکل‌گیری کامل خود را نداشت و سیاره‌ها را به وجود آورد.

این نظریه با توجه به ساختارشناسی سیاره‌ها، تفاوت جرم، عناصر و چگالی آن‌ها تا حدود زیادی رد شده است، اما طبق نظریه دوم که بسیار محتمل‌تر است سیاره‌ها از سحابی اولیه و همزمان با شکل‌گیری خورشید به وجود آمده‌اند و گرانش خورشید باعث نشست عناصر سنگین‌تر در قسمت مرکز شده است. برای دیدن عکس زمین از فضا کلیک کنید.

در همین رابطه بخوانید: اگر زمین دو یا چند ماه داشته باشد چه می‌شود؟

برای درک بهتر این موضوع در نظر بگیرید که آب و گل دارید؛ وقتی این دو را مخلوط کنید گل ته‌نشین می‌شود. همین اتفاق نیز در منظومه شمسی اتفاق افتاده است. سیاره عطارد سرشار از آهن و سیاره زمین دارای عناصر فلزی در هسته خود است و عناصر غیرفلزی مانند اکسیژن و سیلیسیوم در پوسته آن به فراوانی یافت می‌شود.

وقتی به عقب‌تر حرکت کنیم به سیاره‌های گازی می‌رسیم. سیاره مشتری که در قسمت کمربند یخی (Snow Belt) یا جایی است که آب در آنجا از حالت گازی به حالت جامد در می‌آید و چگالش اتفاق می‌افتد. پس به وجود آمدن سیاره‌ها به خصوص سیاره زمین از سحابی اولیه خورشید بوده است.

سیاره‌هایی که جرم بیشتری داشتند در قسمت‌های مرکزی و سیاره‌های گازی در قسمت بیرونی شکل گرفتند، اما یک نکته جالب و موثر در این موضوع، دوره‌ای است که تیتوری (Titouri) یا تیسوری (Tisouri) نام دارد. خورشید زمانی که شروع به درخشش کرده بود، حجم بسیاری از بادها و گازها را به بیرون پرتاب نموده و دانشمندان این طوفان‌های لحظه‌ای را به گریه کودک در هنگام تولدش تشبیه می‌کنند!

این گازهای سبک به دورتر کشیده شده و سیاره‌های گازی را تشکیل داده و بیشتر عناصر گرد و غبار در مراکز باقی‌ مانده و سیاره‌های خاکی را تشکیل داده است. اگر این اتفاق نمی‌افتاد شاید سیاره زمین و بقیه سیاره‌های مرکزی به شکل گاز بودند.

در همین رابطه بخوانید: آیا زمین منظومه شمسی را ترک می‌کند؟

• اوایل زمین چگونه بود؟

در ابتدا پس از اینکه زمین و منظومه شمسی شکل می‌گیرند، زمین خیلی کوچک بوده است. یعنی ما دوره دیگری را از دیسک اولیه منظومه شمسی داریم که سیاره‌ها کوچک‌تر بودند. در گذشته آب‌ها و ایزوتوپ‌هایی که در دنباله‌دارها و سیارک‌ها وجود داشتند و به زمین برخورد کردند بیشتر از ایزوتوپ‌های موجود روی سیاره زمین بودند. نکته جالب اینجاست که دریاها و آب‌ها باعث خنک شدن سطح سیاره زمین شدند.

• آب‌ها از کجا به زمین آمده‌اند؟

آب‌های اقیانوس‌ها، آتشفشان‌ها، بخارهای آتشفشانی و دنباله‌دارها منشا آب‌ها هستند.

پیدایش حیات در سیاره زمین

• حیات از کجا و به چه دلیلی در زمین شروع شد؟

به وجود آمدن حیات در سیاره زمین مسئله بزرگی بوده که هنوز جواب قطعی برای آن پیدا نشده است، اما در آزمایشگاه‌ها و مراکز تحقیقاتی به این نتیجه رسیده‌اند که لحظه‌های اولیه به وجود آمدن حیات روی سیاره زمین، از کنار هم قرار گرفتن مولکول‌ها و لیپیدهای (Lipid) چربی به اسم کواسروات (Coacervate) آغاز شده بود؛ لیپیدهایی که در آن‌ها فرایندهای اتمسفری مانند رعد و برق‌ها، بخارهای آتشفشانی و بخار آب رخ می‌دهد.

گاهی اوقات دنباله‌دارها برخورد می‌کردند و یک سری هیدروکربن‌ها را از فضا به زمین می‌آوردند و شناسایی شدند. از قرار گرفتن همه این موارد در کنار همدیگر ما شاهد این هستیم که در اصطلاح یک توده چربی در سطح آب‌ها شکل می‌گرفته و به خاطر گرم بودن سیاره زمین در آن زمان، این‌ها دائما غلیظ می‌شدند؛ بعدها لایه‌های چربی روی هم قرار می‌گرفتند.

وقتی که آب در بین آن‌ها نفوذ می‌کرد گاهی اوقات این لیپیدهای چربی به حالت گرد در می‌آمدند و کواسروات‌مانند می‌شدند و در مرکز آن‌ها مولکول‌هایی به صورت پیش‌ساز DNA و RNAهای اولیه تشکیل شدند، اما این‌ها آزمایش‌هایی هستند که در آزمایش میلر–یوری (Miller–Urey) درباره آن‌ها مفصل صحبت شده است.

• حیات اولیه به چه شکل بوده است؟

چیزی در حدود بیش از ۱/۵ میلیارد سال حیات در سطح باکتریایی، تک‌سلولی و چندسلولی بوده است. در واقع آن زمان باکتری‌ها حاکم بر زمین بودند تا انقراض بسیار بزرگی رخ داد که به آن دوران گلوله برفی (The Snowball Earth) گفته می‌شود. حدود ۸۰۰ میلیون سال پیش، این انقراض اتفاق افتاد و بعد از آن ما قطعا می‌توانیم بگوییم که حیات به حالت پرسلولی در آمده بود.

پس از اینکه حیات در زمین به حالت پر‌سلولی در آمد، ابتدا حیات در دریاها شکل گرفت یا به عبارتی جانوران نرم‌تن و بعد سخت‌پوست‌ها به وجود آمدند. در ادامه هم اسکلت خارجی و بعد بندپایان شکل گرفتند و بعدها حیات آرام آرام از آب‌ها به سمت خشکی‌ها نیز راه پیدا کرد. پیش از اینکه دایناسورها شکل بگیرند، در واقع دوزیستان متولد و حاکم زمین شدند.

• دایناسورها چگونه متولد شدند؟

در انقراض دوم و عجیبی که ۳۶۰ میلیون سال پیش اتفاق می‌افتد، در بازه زمانی کوتاهی ۹۰% گونه‌های زیستی منقرض می‌شوند و دلیل واضحی برای چرایی این مسئله وجود ندارد. حتی ترکیبات اتمسفر زمین به هم می‌ریزد و اکسیژن در آب‌ها کاهش پیدا می‌کند. تنها دلیلی که در دست داریم همان انفجار ابرنواختر بوده که از طریق نظریه‌ها به دست آمده است و هنوز هم اثبات قطعی برای حل این موضوع نداریم.

از دل این انقراض تعداد کمی از دوزیستان و البته موجودات مقاوم به خشکی باقی ماندند که می‌توانستند تخم‌گذاری کنند و با پوسته آهکی و در بیابان‌ها و خشکی‌ها دوام آورند. آن‌ها به وجود آمدند و اکنون به اصطلاح به آن‌ها خزندگان گفته می‌شود که از گروه مهره‌داران هستند. این موجودات حاکمان بعدی سیاره زمین هستند و بعد از آن‌ها با گذشت زمان، دایناسورها متولد شدند.

حاکمان بعدی این جانوران ظاهرا ترسناک هستند و عامل انقراض دایناسورها همان عامل ابتدایی شهاب‌سنگ ۱۱ کیلومتری خلیج مکزیک بوده، اما انقراض دایناسورها فقط به خاطر شهاب‌سنگ نیست؛ بلکه شرایط نامناسب سیاره زمین و اتمسفر آن نیز عامل انقراض این نسل از جانوران به شمار می‌رود. بعد از دوران سلطه دایناسورها، پستانداران به وجود می‌آیند.

• انسان‌ها چگونه به وجود آمدند؟

در ادامه فرآیند حضور پستانداران در سیاره زمین در حدود ۶۰ میلیون سال بعد ما شاهد این هستیم که در آفریقا یا بین‌النحرین (رود نیل) یک سری از پریمات‌ها (Primates) شامل لمور (Lemur)، میمون، گوریل و موجودات این چنینی از جمله انسان به وجود آمدند.

پریمات‌ها در کره زمین راه رفتن را یاد می‌گیرند و آرام آرام به جاهای دیگر نیز نقل مکان می‌کنند. به خاطر تغییرات اقلیمی، درختان و گیاهان نیز رشد نموده و آن‌ها می‌توانند به بقای خودشان در شرایط پیچیده‌تری ادامه دهند، فکر کنند و بیاندیشند و به انتقال اطلاعات یا همان زبان بپردازند.

این‌ها در کنار همدیگر باعث می‌شود حجم اطلاعات مغز افزایش پیدا کند و سبب شکل‌گیری انسان‌های نخستین شود. هومو سپیینس‌ها (Homo Sapiens) و نئاندرتال‌ها (Neanderthal) در نهایت دوگانه اصلی بودند که جنگ‌ها و آمیزش‌هایی با هم داشتند، نسل انسان‌ها را ادامه دادند و کنار هم زندگی کردن را آموختند. هر چیزی که در دنیای امروز می‌بینیم از تلفیق این گونه‌هاست.

شکل‌گیری قمر زمین

• ماه چگونه شکل گرفت؟

شکل‌گیری قمر زمین احتمالا حاصل برخورد یک سیاره فرضی به اسم تیا (Theia) بوده است. این سیاره با زمین برخورد کرد و مقدار زیادی از مواد به فضا پرتاب شد. ماه در اثر جاذبه یا گرانش حدود ۱۰۰ هزار سال بعد شکل گرفت و در آن زمان مثل یک کره آتشین بود.

لکه‌های سیاهی که روی ماه می‌بینیم همان اثرات جهنمی باقی‌مانده است. ماه زمانی که شکل گرفت به زمین نزدیک‌تر بود و فاصله‌ای کمتر از ۱۸ هزار کیلومتر با سیاره زمین داشت که این امر میزان گرانش و جذر و مد را شدیدا افزایش می‌داد.

چیزی که اکنون به عنوان جذر و مد از ماه می‌بینیم در گذشته کاملا متفاوت و مثل سِیلی بوده که دور تا دور کره زمین را در می‌نوردیده است، اما همین شدت گرانش باعث شد که ماه از زمین فاصله بگیرد و هنوز هم این فاصله گرفتن ادامه داشته باشد. در حال حاضر قمر زمین هر سال حدود ۳.۸ سانتی‌متر از زمین دور می‌شود. دانشمندان چطور این قضیه را متوجه شدند؟

طی بخشی از تحقیقات پروژه آپولو که هنوز هم در حال انجام است، یک آینه مقعر در ماه قرار داده شد. دانشمندان با فرستادن پرتوهای لیزری از زمین به ماه متوجه شدند که فاصله نوری بین ماه و زمین چقدر است. در واقع ارسال پیغام از سیاره زمین به آینه روی ماه و دریافت پاسخ از بازتابش آینه مقعر باعث فهمیدن این قضیه شد و ما اکنون می‌دانیم سرعت نور در خلا دقیقا ۲۹۹٬۷۹۲٬۴۵۸ متر بر ثانیه است.

در همین رابطه بخوانید: چرا سیاره زمین کاملا گرد نیست؟

عمر زمین

• سن سیاره زمین چقدر است؟

اگر از لحاظ سیاره‌شناسی بخواهیم سیاره‌های مرده و زنده را تشخیص دهیم باید گفت که به سیاره‌هایی که به واسطه جذر و مد یا واپاشی اتم‌ها در دل آن‌ها فرآیندهای گرمایش هسته‌ای رخ می‌دهد، سیاره زنده اطلاق می‌شود. سیاره مرده چیزی شبیه به سیاره ‌مریخ است.

البته بهتر است ماه را مثال بزنیم، چون سیاره مریخ هسته مذاب و خمیری شکل دارد، اما ماه هسته‌اش کاملا رو به انجماد است. به این حالت‌ها نیز سیاره‌های غیر زنده می‌گویند؛ یعنی سیاره‌ای که هسته آن منجمد و سرد شده باشد غیر زنده است، اما این سوال پیش می‌آید که آیا سیاره زمین نیز قرار است نابود شود؟

بستگی به این دارد که چه سرنوشتی در انتظار آن است؛ آیا سیاره زمین در زمان مرگ وارد ساختار خورشید می‌شود یا نه و آیا زمین در حالت جذر و مدی و کشندی مداری به تدریج در فاصله‌ای دورتر قرار می‌گیرد. زمین نیز در سال ۲.۸ سانتی متر از خورشید دور می‌شود، اما از سویی خورشید در حال تبدیل شدن به ابرغول سرخ است.

اگر سیاره زمین بتواند از خورشید دور شود و در نقطه ایمنی قرار بگیرد، برای ما انسان‌ها خوب است، زیرا می‌توانیم حیات را در زمین حفظ کنیم. در نتیجه تا زمانی که خورشید تبدیل به یک سحابی سیاره‌نما شود، زمین در پهنای گسترده کیهان یک سیاره منجمد سنگی باقی خواهد ماند.

• افزایش طول روزها در سیاره زمین چگونه اتفاق می‌افتد؟

طی میلیون‌ها سال، چرخش سیاره زمین به دلیل اثرات اصطکاک مرتبط با جزر و مد‌های ماه کاهش یافته است. این فرآیند در هر قرن حدود ۲.۳ میلی ثانیه به طول هر روز اضافه می‌کند. چند میلیارد سال پیش یک روز زمینی تنها حدود ۱۹ ساعت بود. در ۲۰ هزار سال گذشته، فرآیند دیگری در جهت مخالف عمل کرده و چرخش سیاره زمین را سرعت بخشیده است.

زمانی که آخرین عصر یخبندان به پایان رسید، ذوب صفحه‌های یخی قطبی، فشار سطحی را کاهش داد و گوشته زمین به طور پیوسته به سمت قطب‌ها حرکت کرد.

در همین رابطه بخوانید: صدای میدان مغناطیسی سیاره زمین را بشنوید

سرعت چرخش سیاره ما نیز وقتی این توده گوشته به محور سیاره زمین نزدیک‌تر می‌شود، مانند یک رقصنده باله زمانی که بازوهایش را به سمت بدن خود می‌چرخاند (محوری که به دور آن می‌چرخد) افزایش می‌یابد. این فرآیند هر روز حدود ۰/۶ میلی ثانیه در هر قرن کوتاه می‌شود. در طول چندین دهه و بیشتر، ارتباط بین سطح داخلی و سطح سیاره زمین نیز مطرح شده است. زمین‌لرزه‌های بزرگ (اگرچه معمولا با مقادیر کم) می‌توانند طول روز را تغییر دهند.

برای مثال، اعتقاد بر این است که زمین‌لرزه بزرگ توهوکو (T‌‌ohoku) ژاپن در سال ۲۰۱۱ میلادی در ژاپن با بزرگی ۸.۹ ریشتر چرخش زمین را به اندازه ۱.۸ میکروثانیه سرعت بخشیده است. جدای از این تغییرات در مقیاس کلان، در دوره‌های کوتاه‌تر آب‌ و هوا نیز تاثیرات مهمی بر چرخش زمین دارد و باعث ایجاد تغییرات در هر دو جهت می‌شود. چرخه‌های جزر و مدی دو هفته‌ای و ماهانه جرمی را در اطراف سیاره جابجا می‌کنند و باعث تغییر در طول روز تا یک میلی ثانیه در هر جهت می‌شوند.

ما می‌توانیم تغییرات جزر و مدی را در رکورد‌های طول روز در دوره‌هایی به مدت ۱۸.۶ سال ببینیم. حرکت اتمسفر ما تاثیر شدیدی دارد و جریان‌های اقیانوسی نیز نقش دارند. پوشش فصلی برف و بارندگی یا استخراج آب‌های زیرزمینی اوضاع را بیشتر تغییر می‌دهند.

• عصر یخبندان چه داستانی دارد؟

حدود ۷۵۰ میلیون سال پیش عصر یخبندانی در سیاره زمین آغاز شد که کل زمین مانند یک گلوله برفی یخ زد و حداقل ۵ میلیون سال بدین شکل باقی ماند. دلیل این رویداد از نظر دانشمندان دانشگاه هاروارد (Harvard University) آمریکا، کاهش کربن دی اکسید در جو و کاهش فعالیت‌های آتشفشانی و گازهای گلخانه‌ای در زمین است.

برخی دانشمندان معتقدند این یخبندان تمام زمین را در برگرفته و فقط بخش‌های کوچکی که چشمه‌های آب گرم از آن‌ها می‌جوشیده بر جای مانده است. برخی دیگر می‌گویند یک کمربند آب روان در اطراف خط استوای زمین باقی مانده بود.

بیشتر دانشمندان صرف‌نظر از اینکه این یخبندان چقدر وسعت داشته، بر این باورند که گلوله برف مذکور به صورت ناگهانی پدید آمده است.

به گفته دانشمندان این پدیده بر اثر تغییرات آب‌ و هوایی متعدد و ممتد قاره‌های سیاره زمین رخ داده که با جذب دی اکسید کربن (گاز گلخانه‌ای که گرمایش زمین را موجب می‌شود) از جو زمین، موجب تنزل دما شده و دو موج شدید انجماد جداگانه به فاصله یک دوره گرم ۲۰ میلیون ساله به وجود آمده است.

در نهایت حدود ۶۶۰ میلیون سال پیش، آتشفشان‌ها به قدری دی‌ اکسید کربن منتشر کردند که فضا برای خروج سیاره زمین از حالت انجماد مهیا شد. به عقیده زمین‌شناسان احتمالا این تغییر روند طبیعت بر اثر دوره یخبندان، مدیون اکسیژن حیات‌بخش فراوانی است که در این دوره در فضا پراکنده شد.

فرض بر این است که وجود گیاهان میکروسکوپی در یخ‌ها موجب آزاد شدن اکسیژن شده است. طی دوران گلوله برفی، یخ رودها مقادیر زیادی از خاک غنی از فسفر را از سنگ‌های زیرین جدا کردند. سپس در انتهای دوره یخبندان، رودخانه‌ها این خاک را به اقیانوس‌ها و جاهایی بردند که میکروب‌ها از آن تغذیه نمودند.

وجود مقادیر زیادی از فسفر، سبب بهره‌وری بیولوژیکی و همچنین مدفون شدن کربن در اقیانوس‌ها شده است که در نهایت به ایجاد اکسیژن منجر خواهد شد. طی سال‌های گذشته مطالعه روی رسوبات سراسر دنیا، حاکی از افزایش ناگهانی فسفر در انتهای دوران گلوله برفی بود.

در مقابل این مدارک صرفا مفروض، در سال ۲۰۱۴ با مطالعه بر سطح کرومیوم (Chromium) سنگ‌های قدیمی (که در شرایط اکسیژنی متفاوت فرق دارد) سعی شد مقدار اکسیژن دوران گلوله برفی تخمین زده شود. تا ۸۰۰ میلیون سال پیش، مقدار اکسیژن جو فقط یک صدم مقدار امروزی بوده است.

با استدلال به اینکه در مناطق کم‌اکسیژن امروزی پیچیدگی اکوسیستمی و تنوع جانوری کمتری وجود دارد، آن مقدار اکسیژن اصلا در حدی نبوده که بخواهد حیات را ممکن کند. البته این استدلال چندان محکم نیست. نتایج منتشرشده از آزمایش‌های انجام‌شده در سال ۲۰۱۴، حاکی از آن است که تعدادی از جانوران قادرند با اکسیژنی بسیار کمتر از حد تعیین‌شده زنده بمانند.

اسفنج‌ها که از قدیمی‌ترین انواع جانوران هستند، برای ادامه حیات به ۰٫۵ درصد سطح اکسیژن امروزی نیاز دارند. بر این مبنا، اکسیژن منشا همه ‌کاره‌ای نبوده است.

در نهایت هنوز هم زمین از دوره یخبندان مصون نبوده و عوامل متعددی می‌تواند مجددا زمینه‌ساز این واقعه شود و بار دیگر زمین را دچار یخ‌زدگی کند. هنوز هم برخورد یک شهاب‌سنگ بزرگ مشابه آنچه برای دایناسورها پیش آمد، می‌تواند سبب ایجاد گرد و غباری شود که نور خورشید را مسدود کرده و سبب یخ زدن سیاره زمین می‌شود.

همچنین دمای اقیانوس‌ها نیز کمتر از عصر دایناسورها بوده و همین موضوع می‌تواند سبب شود تا اقیانوس‌ها هم دچار یخ‌زدگی شوند.

• اگر کره‌ زمین در حال گردش در دور خورشید نباشد چه می‌شود؟

اگر کره زمین حرکت نکند و ثابت بماند توسط خورشید بلعیده خواهد شد؛ ظرف ۶۴ روز به درون خورشید سقوط می‌کند و بر اساس محاسبات دمای آن به ۱۰۳ درجه سلسیوس می‌رسد.

انواع حرکت‌های زمین

• حرکات زمین به چند دسته تقسیم می‌شوند؟

حرکت‌ها برای سیاره زمین در فضا چه در مقیاس بزرگ چه در مقیاس کوچک به ۱۸ دسته تقسیم می‌شود، اما ۴ مورد آن‌ها خیلی مهم هستند؛ حرکت وضعی، حرکت انتقالی، حرکت تقدیمی، رقص محور سیاره زمین. بقیه حرکات که اهمیت بالایی دارند عبارتند از:

• حرکت بالا و پایین شدن منظومه شمسی در دیسک کهکشان راه شیری
• حرکت خطی به دور کهکشان یا همان حرکت سینوسی به دور کهکشان که حدودا ۵۰ یا ۶۰ میلیون سال طول می‌کشد
• حرکت راه شیری به سمت کهکشان آندرومدا (Andromeda)
• حرکت خورشید با گروه ستاره‌های محلی به دور هسته راه شیری
• خوشه محلی کهکشان‌ها با ابرخوشه سنبله (Virgo) دور هم می‌‌چرخند
• چرخش همه گروه‌های محلی به دور هسته ابرخوشه سنبله
• چرخش عالم که همه اجرام در حال دگرگون شدن هستند
• دور شدن اجرام بر اثر انبساط
• نزدیک شدن اجرام کیهان بر اثر جاذبه و گرانش در مقیاس کوچک
• دور شدن سیاره زمین از مبدا بیگ‌ بنگ به خاطر انرژی تاریک

شکل‌گیری قاره‌ها

• قاره‌ها چگونه شکل گرفتند؟

پیدایش قاره‌ها یا همان صفحات تکتونیکی (Plate Tectonics) در سیاره زمین نتیجه خروج مواد مذاب بوده که باعث پیدایش لایه‌های سطحی و صفحات قاره‌ای شده است. در زیر و اطراف بعضی از قاره‌ها اقیانوس‌ها در خود مواد جامد با عمر بیشتری دارند که با خارج شدن مواد مذاب روی هم قاره‌ها را ضخیم و ضخیم‌تر کرده است.

در همین رابطه بخوانید: اگر ماه با زمین برخورد کند چه می‌شود؟

• چه خطراتی سیاره زمین را تهدید می‌کند؟

برخورد شهاب‌سنگ به سیاره زمین، فوران آتشفشان‌های بزرگ مانند آتشفشان یلو استون (Yellow Stone) آمریکا، کمبود آب و اکسیژن، نظریه حمله فرازمینی ها از جمله مهم‌ترین خطراتی هستند که سیاره زمین را تهدید می‌کنند. همه این‌ها در حالت‌های مختلف می‌توانند بسیار مخرب باشند.

• آیا ما در جهان تنها هستیم؟

اگر بخواهیم این سوال را پاسخ دهیم، هر دو پاسخ بله و خیر به یک اندازه درست خواهد بود. اگر تمدنی با توانایی‌هایی بیشتر از انسان وجود داشته باشد قطعا مسئله جدی خواهد بود، اما اگر تنها تمدن هوشمند انسان‌ها باشند برای کیهانی که بزرگی آن را نمی‌توانیم درک کنیم خیلی غمناک است!

گذشته حیات در زمین از تک‌سلولی‌ها بوده‌اند و تکامل یافتگان ما هستیم. این امر ممکن است در سیاره‌های دیگر نیز اتفاق بیفتد. اگر علامتی از حیات تک‌سلولی در سایر نقاط جهان قابل مشاهده بیابیم، خبری شگفت‌انگیز برای همه ما خواهد بود. ممکن است در آن جا هم تکامل اتفاق بیفتد.

تفکری که در حال حاضر از بیگانگان داریم شکلی ترسناک، پوستی سبز، چشمانی درشت و اندامی لاغر و عجیب است، اما احتمالا وجود انسان و شکل و زندگی انسان‌ها برای آن‌ها نیز عجیب خواهد بود!

در حال حاضر فقط انسان در فضا امواج تولید می‌کند و از زمین به سمت کیهان پیغام می‌فرستد؛ اگر بیگانگان وجود داشته باشند آن‌ها از ما با خبرند، چرا که اطلاعات وجود انسان‌ها را در اختیار آن‌ها گذاشته‌ایم، اما این تنها یک نظریه است.

• اگر بیگانگان وجود داشته باشند و به سیاره زمین حمله کنند چه می‌شود؟

ممکن است دیداری وحشتناک یا دوستانه داشته باشیم؛ شاید زمین را با سلاح‌های ماورایی و یا با پخش بیماری در میان انسان‌ها کلا نابود کنند. البته همه این‌ها در حد یک نظریه است.

• نام‌های دیگر سیاره زمین چیست؟

در فارسی زمین، در عربی ارض، در انگلیسی ارث (Earth).

• آیا زمین بی‌نقص بوده و سیاره اصلی انسان‌هاست؟

هم بله هم خیر. زمین با داشتن آب و اکسیژن و مواد تغذیه می‌تواند سیاره اصلی انسان‌ها باشد، اما در عین حال بعضی از آسیب‌هایی وجود دارد که سیاره زمین را برای انسان‌ها به سیاره اصلی بدل نمی‌کند، مانند اثر جاذبه برای رشد قد و اختلالات کمردرد و زانو درد، سوختن پوست در مقابل خورشید و خیلی از موارد دیگر مشابه دیگر.

• سیاره‌های شبیه به زمین کدامند؟

بعد از پروژه کپلر (Kepler) ناسا ۱۰ سیاره‌ که شباهت‌های زیادی به زمین دارند، کشف شد. این سیاره‌ها ممکن است بستری خوب برای زندگی انسان‌ها بوده و دارای فاصله ایمنی از ستاره‌ای باشند که به دور آن می‌چرخند.

آن‌ها همچنین تقریبا هم‌اندازه با زمین بوده و شرایط جوی مناسب هستند، اما برای اینکه یک سیاره بتواند زیست‌پذیر باشد باید در جو خود به حد لازم بیومارکرها (Biomarker) را میزبانی کند. تلسکوپ فضایی جیمز وب کشف سیاره‌ها را برای ما آسان‌تر می‌کند و بیومارکرهای جوی سیاره‌های فراخورشیدی را مورد بررسی قرار می‌دهد. اگر علاقمندید درباره سیاره فراخورشیدی بیشتر بدانید، کلیک کنید.

در ادامه سیاره‌های شبیه به سیاره زمین و درصد شباهت آن‌ها با کره خاکی ما را مشاهده می‌کنید.

Teegarden’s Star b / ۹۵%

TRAPPIST-1e / ۹۵%

TRAPPIST-1d / ۸۹%

Kepler -438b / ۸۸%

Proxima Centauri b / ۸۷%

Ross 128 b / ۸۶%

Kepler -442b / ۸۴%

EPIC 201238110.02 / ۸۰%

Wolf 1061c / ۷۶%

Teegarden’s Star c / ۶۸%

در نهایت سیاره زمین خانه خوب ماست و بیشتر از ۱ میلیارد سال عمر نخواهد داشت. با حفظ طبیعت می‌توان به طولانی کردن عمر زمین کمک کرد. در آینده بشر ممکن است نسل خود را در سیاره‌های دیگری ادامه دهد. زمین در حال حاضر مانند یک الماس در کیهان برای انسان‌هاست!