محققان پزشکی فضایی یک مدل ریاضی برای تعیین صلاحیت افراد برای سفر به سیاره مریخ ابداع کرده‌اند. به عقیده آن‌ها مسافرت‌های طولانی در فضا از جمله در سفر به مریخ موجب تغییرات و وارد شدن آسیب‌هایی به بدن فضانوردان می‌شود. این مدل همچنین می‌تواند برای ارزیابی تاثیر ماموریت‌های کوتاه‌مدت و بلندمدت فراتر از مدار لئو و منظومه زمین-ماه در آینده مورد استفاده قرار گیرد.
مدل ریاضی کارشناسان پزشکی هوافضا از دانشگاه ملی استرالیا (Australian National University) برای پیش‌بینی این مسئله ابداع شده است که آیا فضانوردان می‌توانند ایمن به مریخ سفر کنند و وقتی به سیاره سرخ رسیدند وظایف خود را انجام دهند؟
به گفته این تیم تحقیقاتی آسیب‌ها و خطرات بالقوه زیادی برای ماموریت‌های به مقصد مریخ وجود دارد، اما می‌توان گفت بزرگ‌ترین تهدید زمانی است که فضانوردان در بی‌وزنی سپری خواهند کرد. این مسئله در کنار تشعشات زیان‌بار خورشید و منابع کیهانی، موجب تغییرات بنیادی در بدن فضانوردان خواهد شد.
مدل محققان بر اساس الگوریتم یادگیری ماشین و داده‌های جمع‌آوری‌شده از ماموریت‌های فضایی قبلی است. آن‌ها امیدوارند در آینده از این مدل برای بررسی داده‌های سفرهای فضایی تجاری نیز استفاده کنند. هدف محققان در نهایت تهیه مدلی است که بتواند تاثیر مسافرت‌های فضایی طولانی مدت را بر افراد شبیه‌سازی کند.
تاثیرات سفرهای فضایی در فضانوردان
ناسا و چین در دهه آینده قصد دارند برای اولین بار در تاریخ، فضانوردان را به سیاره مریخ اعزام کنند. این کار چالش‌های مختلفی از مشکلات فنی، لجستیکی و آب و غذای کافی برای سفر چند ماهه رفت و برگشت به مریخ به همراه دارد.
همچنین در کنار این‌ها مسئله سلامت و ایمنی فضانوردان هم مطرح است؛ چون آن‌ها در سفر خود به مدت چند ماه در فضا در معرض تشعشعات کیهانی و گرانش ضعیف خواهند بود. حتی این نگرانی وجود دارد که فضانوردان بعد از ماه‌ها قرار داشتن در معرض بی‌وزنی برای انطباق با جاذبه سیاره مریخ مشکل پیدا کنند.
بر اساس تحقیقات انجام‌شده در ایستگاه فضایی بین‌المللی مشخص شده است بی‌وزنی موجب از دست رفتن عضلات و کاهش تراکم استخوان می‌شود و بر کارکرد اندام‌های بدن و بینایی و سامانه قلب و ریه فضانورد تاثیر می‌گذارد. به همین علت فضانوردان در بازگشت از ایستگاه فضایی دچار بی‌حالی شده و باید با صندلی چرخ‌دار به زمین منتقل شوند.