مریخ‌نورد استقامت (Perseverance) ناسا سنگ‌هایی را در دهانه جزرو (Jezero) مریخ پیدا کرده که شبیه سنگ‌های سبز موجود در سواحل هاوایی است. اگرچه این سیاره عمدتا با نام سیاره سرخ شناخته می‌شود و اکثر سنگ‌های آن به خاطر برخورداری از آهن، اکسید شده و به رنگ قرمز درآمده‌اند، اما در دهانه جزرو سنگ‌های زیادی وجود دارند که با سایر سنگ‌های سطح مریخ فرق می‌کنند. سنگ‌هایی که استقامت اخیرا پیدا کرده است از ذرات بزرگی به نام اولیوین (Olivine) ساخته شده‌اند. کانی الیوین یک سیلیکات آهن منیزیم است.
بسیاری از سواحل زمین هم به خاطر وجود همین ذرات اولیوین به رنگ سبز دیده می‌شوند. این ذرات در گوشته زمین فراوان هستند و در ساخت سنگ گوهر زبرجد (Peridot) ایفای نقش می‌کنند. محققان معتقدند سنگ‌های آتشفشانی سیاره مریخ حدود چهار میلیارد سال پیش به وجود آمده‌اند. این سنگ‌ها همان ویژگی‌هایی را دارند که در سنگ‌های آتشفشانی زمین در روزهای اولیه شکل‌گیری سیاره ما به چشم می‌خورند.
دانشمندان برای مطالعه محیط باستانی مریخ به سنگ‌هایی نیاز دارند که در همان دوره تشکیل شده باشند. بریانی هورگن (Briony Horgan)، از دانشگو پردو (Purdue University) آمریکا، می‌گوید: «یکی از دلایلی که باعث شده درک درستی از مکان و زمان شکل‌گیری حیات در زمین نداشته باشیم، از دست رفتن اکثر این سنگ‌هاست.»
حیات در مریخ
عمر مریخ احتمالا حدود ۴/۶ میلیارد سال است و استقامت توانسته محل نمونه‌های باستانی مواد مذاب را پیدا کند. به گفته پژوهشگران می‌گویند پیش از فرود مریخ‌نورد استقامت، منشا و سنگ‌شناسی کف دهانه جزرو محل بحث بود و آن‌ها نمی‌دانستند با سنگ‌های آتشفشانی طرف هستند یا رسوبی.
این احتمال وجود دارد که دانشمندان با مطالعه داده‌های استقامت و بازگرداندن سنگ‌ها به زمین بتوانند به این سوال پاسخ بدهند که آیا روزگاری در سیاره مریخ حیات وجود داشته یا نه. به علاوه، عمر این سنگ‌های آتشفشانی به اندازه خود منظومه شمسی است و می‌تواند اطلاعاتی را درباره پیدایش حیات روی زمین یا شیوه جستجو به دنبال زندگی فرازمینی ارائه کند.