در کودکی، ماه را به عنوان جرمی آسمانی می‌شناختم که فقط شب‌ها، پس از رفتن خورشید، برای انجام وظیفه خود ظاهر می‌شود! البته در اوایل نوجوانی که علم بیشتری پیدا کرده بودم، این عقیده از بین رفت. قبل از آن، کاملا متقاعد شده بودم که ماه تنها با آسمان شب پیوند دارد و هرگز به رصد آسمان نپرداخته بودم تا شاهد این باشم که ماه نیز گاهی اوقات در طول روز قابل مشاهده است!
اگر هنوز با این فرض زندگی می‌کنید که ماه فقط در آسمان شب دیده می‌شود، اشتباه می‌کنید! واقعیت این است که ماه همیشه در اطراف سیاره ما می‌چرخد. بیشتر مواقع فقط شب‌ها و گاهی اوقات با توجه به شرایط آب و هوایی مناسب در طول روز هم قابل مشاهده است.
دو دلیل وجود دارد که چرا ما گاهی ماه را در طول روز می‌بینیم؛ اول اینکه ماه به اندازه کافی روشن و نزدیک به زمین است که در رنگ آبی آسمان دیده شود. دوم، مدت زمانی که قمر زمین در بالای خط افق زمین قرار دارد، با خورشید منطبق است و باعث می‌شود در طول روز قابل مشاهده باشد.
بیایید این دو دلیل را با جزئیات بیشتری بررسی کنیم تا علم رویت ماه در طول روز را درک کنیم.
در همین رابطه بخوانید: اگر زمین دو یا چند ماه داشته باشد چه می‌شود؟
ماه به اندازه کافی روشن است که در طول روز ظاهر شود!
بسیاری از شما ممکن است احساس کنید ماه، مانند ستارگان، در طول روز دیده نمی‌شود. درست است که ما نمی‌توانیم ستاره‌ها را در طول روز ببینیم، مگر صبح زود، قبل از طلوع کامل خورشید و توضیح رایج این است که درخشش ضعیف ستارگان توسط روشنایی بسیار زیاد خورشید در آسمان از بین می‌رود.
ستارگان در واقع به دلیل اتمسفر زمین که نور خورشید را در سیاره ما پراکنده می‌کند، قابل مشاهده نیستند. به هر حال، ماه ستاره نیست و به همین دلیل از خود نور ساطع نمی‌کند. در حقیقت ماه نوری را که از خورشید می‌آید منعکس می‌کند.
قابل ذکر است که ماه در واقع کاملا تاریک است و تنها بین ۳ تا ۱۲ درصد از نور خورشیدی که به سطح ماه برخورد می‌کند، انعکاس می‌یابد. به دلیل نزدیکی ماه به زمین و اندازه قابل توجه قمر زمین، حتی این بخش کم از نور منعکس‌شده به اندازه کافی روشن است که آن را در طول روز قابل مشاهده کند. با این حال، شرایطی وجود دارد تا بتواند در طول روز دیده شود که در زیر توضیح داده شده است.
نقش چرخش زمین در پیدایش ماه در طول روز
زمین و ماه هر دو همیشه در حال حرکت هستند. سیاره زمین علاوه بر چرخش به دور خورشید، حول محور خود نیز می‌چرخد و ماه به طور همزمان به دور زمین در چرخش است. چرخش کامل ماه به دور زمین تقریبا ۳۰ روز طول می کشد؛ بنابراین، دید ماه از زمین کاملا به موقعیت آن در مدار خود بستگی دارد.
از آنجایی که ماه در عرض ۳۰ روز یک چرخش به دور زمین را کامل می‌کند، بسته به اینکه در این مدت نسبت به خورشید و زمین در کجا قرار دارد، به اشکال مختلف ظاهر می‌شود. این اشکال متنوع معمولا به عنوان فازهای هشت‌گانه ماه شناخته می‌شوند.
همان‌طور که ذکر شد، مهم‌ترین دلیلی که ما می‌توانیم ماه را در آسمان ببینیم، خورشید است. خورشید یک ستاره بوده و نور تولید می‌کند. همچنین گفتیم که ماه با دریافت نور از خورشید، بخشی از آن را به زمین باز می‌گرداند. اکنون، بسته به موقعیت ماه در مدار خود به دور زمین، بخش روشنش قابل مشاهده است. زمانی که ماه در یک خط با زمین و خورشید قرار می گیرد -یعنی زمین بین ماه و خورشید- ما می توانیم ماه کامل (بدر) را ببینیم.
هر روزی که می‌گذرد و چرخه مداری ماه پیش می‌رود، به خورشید نزدیک‌تر می‌شود تا تقریبا همزمان با خورشید طلوع و غروب می‌کند، یعنی زمان ظهور یک ماه جدید. پس از این نقطه، ماه شروع به دور شدن از خورشید می‌کند تا زمانی‌که دوباره به فاز ماه کامل بازگردد و چرخه از نو شروع می‌شود.
در همین رابطه بخوانید: اگر بر روی ماه زندگی می‌کردیم زمین را چگونه می‌دیدیم؟+ویدئو
شرایط آب و هوایی
دیدن ماه در روز به شرایط آب و هوایی نیز بستگی دارد و باید خط افق را هم در نظر گرفت. در مورد آب و هوای معمولی بریتانیا که پوشش ابری زیاد دارد، نگاه اجمالی به ماه در طول روز بسیار دشوار خواهد بود. اما برای شخصی در دشت‌های آمریکای شمالی با آسمان‌های صاف و بزرگ، شانس بسیار بیشتری برای مشاهده ماه در روز روشن وجود دارد.
به طور کلی، ماه بعد از مرحله ماه کامل تا چند روز قبل از فاز ماه جدید در آسمان روز ظاهر می‌شود و در اطراف فاز ماه جدید قابل مشاهده نیست، زیرا سمت روشن ماه دور از زمین است. اگر به صورت روزانه مراحل چرخش ماه را دنبال کنید، تاریخ روزهای دقیقی را درمی‌یابید که در آن‌ها می‌توانید ماه را در طول روز مشاهده کنید، به شرطی که شرایط مناسب باشد!
خوب توضیح ندادی