چین یک ماهواره سنجش از راه دور مجهز به رادار دهانه ترکیبی (SAR) را به‌وسیله ماهواره‌بر لانگ مارچ-۴سی (Long March-4C) روانه فضا کرد. این عملیات روز چهارشنبه ۶آوریل (۱۷فروردین) ساعت ۲۳:۴۷ به‌وقت گرینویچ از پایگاه فضایی جیکوان (Jiuquan) واقع در شمال غربی چین انجام شد و طی آن سومین ماهواره گائوفن-۳ (Gaofen-3) در مدار قرار گرفت. ماهواره‌های اول و دوم به ترتیب در سال‌های ۲۰۱۶ و ۲۰۲۱ توسط همین ماهواره‌بر به مدار لئو تزریق شده بودند.
ماهواره‌های SAR در مقایسه با ماهواره‌های اپتیکال (نوری)، امکان تصویربرداری در همه نوع شرایط آب‌و‌هوایی و در همه ساعات شبانه‌روز را دارند؛ امری که خدمات‌رسانی از طریق آن‌ها را به گزینه‌ای جذاب برای اپراتورها تبدیل کرده است. ماهواره‌های گائوفن-۳ همچنین مجهز به سامانه انتقال داده بوده و از ژیروسکوپ‌های کنترل لحظه‌ای (CMG) برای جهت‌یابی در فضا استفاده می‌کنند.
این ماهواره‌ها با وزنی در حدود ۳ تن و عمر طراحی ۸ سال، از باس ماهوارهای CS-L3000B بهره می‌برند. ماهواره‌های گائوفن-۳ در باند C فعالیت کرده و آکادمی فناوری فضایی چین (China Academy of Space Technology) آن‌ها را ساخته است. ماهواره‌های مذکور بخشی از برنامه برنامه دولتی موسوم به CHEOS (سرواژه High-definition Earth Observation System) به‌شمار می‌روند و در فاصله حدودا ۷۳۰ کیلومتری زمین مستقر هستند.
ماهواره‌بر لانگ مارچ-۴
لانگ مارچ-۴سی که در این ماموریت از آن استفاده شد، یک ماهواره‌بر سه مرحله‌ای سوخت مایع بوده و آکادمی فناوری پرواز فضایی شانگهای (Shanghai Academy of Spaceflight Technology) آن را ساخته است. طول کلی لانگ مارچ-۴سی ۴۵.۸ متر، قطر مراحل اول و دوم آن ۳.۳۵ متر و قطر مرحله سومش نیز ۲.۹ متر است. ماهواره‌بر مذکور با وزن ۲۵۰ تن، قابلیت حمل ۴۲۰۰ کیلوگرم محموله به مدار لئو و ۲۸۰۰ کیلوگرم محموله به مدار خورشیدآهنگ را دارد.
لانگ مارچ-۴سی اولین بار در سال ۲۰۰۶ به فضا پرتاب شد و تاکنون ۴۲ ماموریت را به‌انجام رسانده که ۲ مورد از آن‌ها ناموفق بوده است. این ماهواره‌بر از دی متیل هیدرازین نامتقارن (UDMH) و دی‌نیتروژن تتراکسید به‌عنوان سوخت بهره می‌برد.