چین با انجام دو عملیات فضایی در انتهای سال ۲۰۲۱ و فرستادن دو ماهواره مخابراتی و سنجشی به فضا، با مجموعا ۵۵ عملیات پرتاب مداری، رکورددار بیشترین پرتاب‌های فضایی این سال شد. هر دو ماموریت روز چهارشنبه ۲۹دسامبر (۸دی) انجام شدند که در عملیات اول ماهواره سنجشی تیان‌هوی-۴ (Tianhui-4) ساعت ۱۱:۱۳ به‌وقت گرینویچ به‌وسیله ماهواره‌بر لانگ مارچ-۲دی (Long March-2D) از پایگاه فضایی جیکوان (Jiuquan) در شمال غربی چین به مدار ژئو منتقل شد. دومین عملیات نیز ساعت ۱۶:۴۳ به‌وقت گرینویچ انجام گرفت و طی آن ماهواره مخابراتی TJSW-9 توسط ماهواره‌بر لانگ مارچ-۳بی (Long March-3B) از پایگاه فضایی ژیچانگ (Xichang) در جنوب غربی این کشور در مدار لئو استقرار یافت.
ماهواره TJSW
هدف دقیق مجموعه ماهواره‌های TJSW (سرواژه Tongxin Jishu Shiyan Weixing) به‌صورت عمومی اعلام نشده است، اما از آن‌ها به‌عنوان ماهواره‌های آزمایش فناوری ارتباطاتی برای رادیو، تلویزیون و انتقال داده‌های عمومی یاد می‌شود. به‌طور‌کلی تصور می‌شود که این نوعی پوشش برای ماهواره‌های مذکور بوده و چین از آن‌ها برای اهداف نظامی استفاده می‌کند. TJSW-9 را آکادمی فناوری پرواز فضایی چین (China Academy of Spaceflight Technology) ساخته است.
در همین رابطه بخوانید:
ماهواره تیان‌هوی-۴
ماهواره تیان‌هوی-۴ نیز احتمالا یک ماهواره رصد زمین با اهدافی نامشخص است که ارتش آزادی‌بخش خلق (People’s Liberation Army) چین آن را اپراتوری می‌کند. طبق گزارش‌ها، این ماهواره را شرکت دانگفنگهونگ ائرواسپیس (Aerospace Dongfanghong) ساخته است که زیرمحموعه شرکت دولتی فناوری و علوم هوافضای چین (China Aerospace Science and Technology) به‌شمار می‌رود.
ماهواره‌بر لانگ مارچ-۲دی
ماهواره‌بر لانگ مارچ-۲دی که با نام چانگ ژنگ-۲دی (Chang Zheng-2D) نیز خوانده می‌شود، یک حامل فضایی دو مرحله‌ای است که آکادمی فناوری پرواز فضایی شانگهای (Shanghai Academy of Spaceflight Technology) آن را ساخته است. این حامل با طول کلی ۴۱ متر، بالغ‌بر ۲۳۰ تن وزن داشته و قادر به انتقال ۳۵۰۰ کیلوگرم محموله به مدار لئو است.
همچنین قطر هر دو مرحله لانگ مارچ-۲دی ۳.۳۵ متر بوده و از دی‌نیتروژن تتراکسید و دی متیل هیدرازین نامتقارن (UDMH) به‌عنوان سوخت بهره می‌برد. اولین عملیات این ماهواره‌بر در سال ۱۹۹۲ صورت گرفت و با احتساب این ماموریت تاکنون ۵۷ عملیات را به‌انجام رسانده که یک مورد آن ناموفق بوده است. بنابر گزارش‌ها هر بار پرتاب لانگ مارچ-۲دی ۳۰ میلیون دلار هزینه دربردارد.
در همین رابطه بخوانید:
ماهواره‌بر لانگ‌مارچ-۳بی
لانگ‌مارچ-۳بی/ای نسخه پیشرفته لانگ مارچ-۳بی بوده که پس از بازنشسته شدن این ماهواره‌بر، جایگزین آن شده است. لانگ‌مارچ-۳بی/ای با وزنی بالغ بر ۴۵۸ تن، می‌تواند ۱۱.۲ تن محموله را به مدار لئو و ۵.۱ تن محموله را به مدار انتقالی زمین‌ثابت (GTO) حمل کند. ماهواره‌بر مورد بحث دارای طول کلی ۵۶.۳ متر بوده، قطر مراحل اول و دوم آن ۳.۳۵ متر و قطر مرحله سوم آن نیز ۳ متر است.
لانگ مارچ-۳بی یک ماهواره‌بر سه مرحله‌ای است که قابلیت چهار مرحله‌ای شدن را نیز دارد و آکادمی فناوری حامل فضایی چین (China Academy of Launch Vehicle Technology) آن را ساخته است. ماهواره‌بر مذکور نخستین بار در سال ۱۹۹۶ به فضا پرتاب شد و با احتساب این عملیات تاکنون ۸۳ ماموریت را به‌انجام رسانده که در ۴ مورد آن ناموفق عمل کرده است. لانگ مارچ-۳بی از دی متیل هیدرازین نامتقارن (UDMH) و دی‌نیتروژن تتراکسید (Dinitrogen tetroxide) به‌عنوان سوخت بهره می‌برد و هر عملیات پرتاب آن ۵۰ تا ۷۰ میلیون دلار هزینه دربردارد.