چین یک ماهواره سنجشی و یک ماهواره تحقیق و توسعه را به‌وسیله ماهواره‌بر لانگ مارچ-۴سی (Long March-4C) به فضا فرستاد. این عملیات روز یکشنبه ۲۶دسامبر (۵دی) ساعت ۰۳:۱۱ به‌وقت گرینویچ از پایگاه فضایی تای‌یوان (Taiyuan) در شمال چین انجام گرفت و طی آن ماهواره سنجشی زی‌یوان-۱ ۰۲ای (Ziyuan-1 02E) و ماهواره تحقیق و توسعه CAS-9 (سرواژه Chinese Amateur Radio satellite-9) به مدار زمین تزریق شدند.
زی‌یوان نام سری ماهواره‌های سنجش از دوری است که چین از آن‌ها برای به‌دست آوردن تصاویر با وضوح بالا با مقاصد پایش منابع زمین، مدیریت بلایای طبیعی، نظارت‌بر محیط زیست و همچنین تعیین کاربری زمین استفاده می‌کند. اولین ماهواره این سری در سال ۱۹۹۹ با مشارکت چین و موسسه ملی تحقیقات فضایی (INPE) برزیل به فضا پرتاب شد. ۶ ماهواره از ۹ ماهواره زی‌یوان که تا‌به‌امروز در مدار قرار گرفته‌اند، بخشی از برنامه مشترک چین و برزیل موسوم به CBERS (سرواژه China–Brazil Earth Resources Satellite program) بوده و سه ماهواره دیگر از جمله زی‌یوان-۱ ۰۲ای را فقط چین اپراتوری می‌کند.
در همین رابطه بخوانید:
این ماهواره سه محموله تصویربرداری حمل می‌کند؛ یک دوربین طیف مرئی و مادون قرمز نزدیک با قدرت تفکیک مکانی بالا، یک تصویرگر ابرطیفی و همچنین یک دوربین مادون قرمز موج بلند. دوربین با وضوح بالای این ماهواره قادر به ثبت تصاویر با قدرت تفکیک مکانی ۵ متر در حالت پانکروماتیک (سیاه و سفید) است. هنگامی‌که این دوربین در حالت چند طیفی باشد، می‌تواند تصاویری در سه باند طیفی با قدرت تفکیک مکانی ۱۰ متر به‌ثبت برساند. تصویرگر ابرطیفی نیز قادر به تصویربرداری از ۱۶۶ باند طیفی است. ماهواره مذکور را آکادمی فناوری فضایی چین (China Academy of Space Technology) ساخته است.
زی‌یوان-۱ ۰۲ای با عمر طراحی ۵ سال از باس ماهوارهای فونیکس-آی-۲ (Phoenix-Eye-2) بهره می‌برد. ماهواره قبلی با نام زی‌یوان-۱ ۰۲دی در هنگام پرتاب ۱۸۴۰ کیلوگرم وزن داشت و زی‌یوان-۱ ۰۲ای به‌دلیل حمل تصویرگر مادون قرمز اضافی نسبت به آن احتمالا کمی بیشتر وزن دارد.
در همین رابطه بخوانید:
ماهواره دیگر این عملیات یعنی CAS-9 که با نام XW-3 نیز شناخته می‌شود، یک ماهواره مکعبی ۶ واحدی با ابعاد ۰.۳*۰.۲*۰.۱ متر است. CAS-9 مجهز به یک دوربین کوچک در طیف نور مرئی و چند محموله دیگر از جمله یک ترانسپوندر باند X و یک مولد ترموالکتریک است؛ محموله‌هایی که برخی از آن‌ها به‌عنوان آزمایش‌های دانشجویی به فضا می‌روند.
ماهواره‌بر لانگ مارچ-۴سی
لانگ مارچ-۴سی که در این ماموریت از آن استفاده شد، یک ماهواره‌بر سه مرحله‌ای سوخت مایع بوده و آکادمی فناوری پرواز فضایی شانگهای (Shanghai Academy of Spaceflight Technology) آن را ساخته است. طول کلی لانگ مارچ-۴سی ۴۵.۸ متر، قطر مراحل اول و دوم آن ۳.۳۵ متر و قطر مرحله سومش نیز ۲.۹ متر است.
ماهواره‌بر مذکور با وزن ۲۵۰ تن، قابلیت حمل ۴۲۰۰ کیلوگرم محموله به مدار لئو و ۲۸۰۰ کیلوگرم محموله به مدار خورشیدآهنگ را دارد. لانگ مارچ-۴سی اولین بار در سال ۲۰۰۶ به فضا پرتاب شد و تاکنون ۳۸ ماموریت را به‌انجام رسانده که ۲ مورد آن ناموفق بوده است. این ماهواره‌بر از دی متیل هیدرازین نامتقارن (UDMH) و دی‌نیتروژن تتراکسید به‌عنوان سوخت بهره می‌برد.