چین یک ماهواره مخابراتی با ماموریت رله داده را توسط ماهواره‌بر لانگ مارچ-۳بی/ای (Long March-3B/E) به فضا فرستاد. این عملیات روز دوشنبه ۱۳دسامبر (۲۲آذر) ساعت ۱۶:۰۹ به‌وقت گرینویچ از پایگاه فضایی ژیچانگ (Xichang) در جنوب غربی چین انجام شد و طی آن دومین ماهواره تیان‌لیان-۲ (Tianlian-2) در مدار ژئو قرار گرفت. ماهواره اول سال ۲۰۱۹ به مدار زمین تزریق شده بود.
ماهواره‌های تیان‌لیان-۲ بر اساس باس ماهواره‌ای DFH-4 ساخته شده‌اند و آکادمی فناوری فضایی چین (China Academy of Space Technology) آن‌ها را اپراتوری می‌کند. چین از این ماهواره‌ها برای رله داده به‌صورت در لحظه میان ماهواره‌ها و ماموریت‌های سرنشین‌دار خود با ایستگاه‌های زمینی بهره می‌برد.
سری اول این ماهواره‌ها یعنی تیان‌لیان-۱ شامل ۵ ماهواره می‌شود که بین سال‌های ۲۰۰۸ تا ۲۰۲۱ به فضا پرتاب شده‌اند. ماهواره‌های مذکور ظاهرا وزنی در حدود ۲۱۰۰ کیلوگرم داشته و ۸ سال عمر طرحی دارند. ماهواره‌های تیان‌لیان-۱ از باس ماهواره‌ای DFH-3 بهره برده و اپراتوری آن‌ها نیز مانند سری دوم برعهده آکادمی فناوری فضایی چین است.
در همین رابطه بخوانید:
لانگ‌مارچ-۳بی/ای نسخه پیشرفته لانگ مارچ-۳بی بوده که پس از بازنشسته شدن این ماهواره‌بر، جایگزین آن شده است. لانگ‌مارچ-۳بی/ای با وزنی بالغ بر ۴۵۸ تن، می‌تواند ۱۱.۲ تن محموله را به مدار لئو و ۵.۱ تن محموله را به مدار انتقالی زمین‌ثابت (GTO) حمل کند. ماهواره‌بر مورد بحث دارای طول کلی ۵۶.۳ متر بوده، قطر مراحل اول و دوم آن ۳.۳۵ متر و قطر مرحله سوم آن نیز ۳ متر است.
لانگ مارچ-۳بی یک ماهواره‌بر سه مرحله‌ای است که قابلیت چهار مرحله‌ای شدن را نیز دارد و آکادمی فناوری حامل‌های فضایی چین (China Academy of Launch Vehicle Technology) آن را ساخته شده است. ماهواره‌بر مذکور نخستین بار در سال ۱۹۹۶ به فضا پرتاب شد و با احتساب این عملیات تاکنون ۸۲ ماموریت را به‌انجام رسانده که در ۴ مورد ناموفق عمل کرده است. لانگ مارچ-۳بی از دی متیل هیدرازین نامتقارن (UDMH) و دی‌نیتروژن تتراکسید (Dinitrogen tetroxide) به‌عنوان سوخت بهره می‌برد و هر عملیات پرتاب آن ۵۰ تا ۷۰ میلیون دلار هزینه دربردارد.