ناظران آسمان شب دو سنگ فضایی را مشاهده نموده‌اند که طی تنها یک ماه با سیاره مشتری برخورد کرد‌ه‌اند. رصد موفق چنین برخوردی بسیار نادر است و می‌تواند اطلاعات زیادی درباره منظومه شمسی در اختیار دانشمندان حوزه نجوم قرار دهد، البته احتمال دیدن رویداد برخوردی در مشتری به‌دلیل بزرگ بودن این سیاره نسبت به دیگر سیاره‌های منظومه شمسی است. مشتری بزرگترین هدف برخوردی محسوب می‌شود که پس از خورشید قدرتمندترین کشش گرانشی را دارد و همین ویژگی احتمال برخورد را در مقایسه با سیاره‌های کوچکتر افزایش می‌دهد.
برخورد پس از برخورد
جدیدترین برخورد را کو آریماتسو (Ko Arimatsu)، ستاره‌شناسی حرفه‌ای از دانشگاه کیوتو (Kyoto University) ژاپن، شناسایی کرد که تلسکوپش را رو به سیاره مشتری قرار داده است. آریماتسو رویداد برخوردی را در دو طول موج مختلف مشاهده کرد و اطلاعاتی درباره انرژی آزادشده و جرم برخوردکننده‌ها به دانشمندان ارائه داد.
این مشاهده از رصدهای ستاره‌شناسان آماتور دقیق‌تر بود؛ اما مشاهده‌های دیگر این‌گونه نبودند. فضاپیمای جونو (Juno) ناسا که از سال ۲۰۱۶ در مدار سیاره مشتری قرار دارد، ۲۸ ساعت پس از برخورد به محل برخورد رسید و دوربین آن تصویری از جو مشتری را از فاصله ۲ هزار کیلومتری بالای ابرها ثبت کرد.
ریکاردو هوئسو (Ricardo Hueso)، ستاره‌شناس دانشگاه باسک کانتری (University of the Basque Country) اسپانیا، که این مشاهده‌ها را بررسی کرده است، می‌افزاید: «در تصویر جونو، ردی از برخورد را مشاهده نکردیم؛ در نتیجه می‌توان گفت این جرم به‌قدری کوچک بوده که در جو مشتری از هم پاشیده و به‌دلیل بادهای محیطی، ظرف چند ساعت ناپدید شده است.» وی در نهایت عنوان می‌کند: «احتمالا جرم یادشده بزرگترین جرم برخوردی به مشتری بوده که تاکنون رصد کرده‌ایم و گوی آتشین نه‌چندان بزرگی را ایجاد کرده و البته هیچ رد آشکاری روی سیاره مشتری باقی نگذاشته است.»