دانشمندان می‌خواهند با استفاده از بزرگترین قمر مریخ به‌نام فوبوس (Phobos) و ایجاد یک مغناطیس‌سپهر مصنوعی، سیاره سرخ را برای زندگی مساعد کنند. پژوهشگران حوزه نجوم دانشگاه کرنل (Cornell University) آمریکا به‌دلیل اینکه هسته مریخ کوچکتر و سردتر از زمین است و شرایط مشابهی با زمین ندارد تا بتواند آثار مشابه با کره خاکی را برای انسان ایجاد کند، به بیرون این سیاره روی آورده‌اند. به‌طور دقیق، آن‌ها می‌خواهند از قمر فوبوس برای ایجاد یک میدان مغناطیسی مصنوعی از طریق چیزی که به‌عنوان «پلاسما توروس» (Plasma Torus) شناخته می‌شود، استفاده کنند.
برای توضیح پلاسما توروس می‌توان پلاسما توروس قمر سیاره مشتری موسوم به آیو (Io) را مثال زد. پلاسما توروس آیو یک ابر حلقه‌ای شکل از یون‌ها و الکترون‌ها بوده که سیاره مشتری را احاطه کرده است و الکترون‌ها با یون‌هایی که انرژی حاصل از برخورد را جذب و دوباره آن را به‌صورت نور فرابنفش آزاد کرده‌اند، برخورد می‌کنند. بنابراین محققان انتشار ذرات یونیزه از سطح فوبوس و شتاب دادن به آن‌ها را برای تولید یک پلاسما توروس در امتداد مسیر مداری قمر فوبوس پیشنهاد کردند.
به‌گفته دانشمندان انجام این کار یک میدان مغناطیسی به‌اندازه کافی قوی برای محافظت از مریخ در برابر بادهای خورشیدی ایجاد خواهد کرد. البته پژوهشگران به این نکته نیز اشاره می‌کنند که چندان به جنبه فنی پیشنهاد خود نپرداخته‌اند و هنوز در مرحله ایده‌پردازی هستند.