دانشمندان طی مطالعه‌ای نشان می‌دهند نظریه نسبیت عام آلبرت اینشتین چگونه حتی برای سیاه‌چاله‌های «بدون مو» (Balding black holes) همچنان پیش‌بینی درستی ارائه می‌کنند. بر‌این‌اساس نسبیت عام بیان می‌کند مهم نیست چنین جرم عظیمی چه چیزی را می‌بلعد؛ درهر‌صورت سیاه‌چاله فقط با جرم، تکانه زاویه‌ای و بار الکتریکی مشخص می‌شود، نظریه‌ای که اخترفیزیکدانان از آن به‌‌عنوان نظریه «بدون مو» (No-Hair Theorem) یاد می‌کنند. «مو» به ذرات شبح مانند و بدون انرژی سیاه‌چاله‌ها گفته می‌شود.
برای اینکه نظریه بدون مو درست باشد، بلعیدن مواد نباید ویژگی‌های اصلی سیاه‌چاله را تغییر دهد، اما درحالی‌که سیاه‌چاله‌ها می‌توانند با میدان‌های مغناطیسی قوی تولید شوند، می‌توانند با بلعیدن مواد خاصی این میدان‌های مغناطیسی قوی را نیز به‌دست آورند. همچنین ابرهای پلاسما میدان‌های مغناطیسی مورد بحث را در اطراف سیاه‌چاله حفظ خواهند کرد که این یک تناقض برای نظریه بدون مو محسوب می‌شود. آیا کاربرد نظریه نسبیت در فضا را می‌دانید؟ کلیک کنید و مقاله جامع ما در این باره را بخوانید.
فیزیکدانان این دوگانگی را با استفاده از یک ابررایانه برای شبیه‌سازی سیاه‌چاله‌ای بررسی کردند که توسط پلاسما احاطه شده بود. آن‌‌ها دریافتند حتی زمانی که سیاه‌چاله‌ها دارای میدان مغناطیسی هستند، قضیه بدون مو و نظریه نسبیت عام اینشتین همچنان برقرار هستند. بارت ریپردا (Bart Ripperda)، یکی از نویسندگان این مطالعه محقق حوزه نجوم، توضیح می‌دهد: «نظریه بدون مو سنگ بنای نسبیت عام است. اگر سیاه‌چاله دارای میدان مغناطیسی طولانی مدت باشد نظریه بدون مو نقض می‌شود، اما راه‌حلی از فیزیک پلاسما به‌دست آمد که درستی نظریه بدون مو را نشان می‌دهد.»
پژوهشگران در شبیه‌سازی‌های خود دریافتند میدان‌های مغناطیسی اطراف سیاه‌چاله‌ها می‌توانند تکامل پیدا کنند، به‌این‌صورت که خطوط میدان مغناطیسی اطراف سیاه‌چاله به‌سرعت از هم جدا می‌شوند و دوباره به‌هم می‌پیوندند. این پدیده حباب‌هایی از پلاسما ایجاد می‌کند که توسط میدان مغناطیسی انرژی می‌گیرند، رشد می‌کنند و حتی به فضا پرتاب شده یا توسط سیاه‌چاله بلعیده می‌شوند.
ریپردا عنوان می‌کند: «نظریه‌پردازان چون معمولا سیاه‌چاله‌ها را در خلا بررسی می‌کنند این موضوع را درنظر نگرفتند، اما در جهان واقعی اغلب پلاسما در اطراف سیاه‌چاله‌ها وجود دارد و پلاسما می‌تواند میدان‌های مغناطیسی را حفظ کند. بنابراین چنین امری باید با حدس‌های ناشی از نظریه بدون مو مطابقت داشته باشد.» بااین‌وجود قضیه بدون مو را بیشتر از همه این موضوع تایید کرد که دانشمندان دریافتند این فرآیند تکامل، میدان‌های مغناطیسی را به‌سرعت و تا زمان محو کامل، تخلیه می‌کند. چنین پدیده‌ای با نرخی حدود ۱۰ درصد سرعت نور روی داد و به‌گفته ریپردا دوباره نظریه بدون مو را نجات داد.
