شرکت استرالیایی نیومن اسپیس (Neumann Space) روشی را توسعه داده است که با بهره‌گیری از فناوری‌های شرکت‌های دیگر زباله‌های فضایی را در فضا به سوخت حامل فضایی تبدیل می‌کند. این فناوری به‌نام «سامانه پیشران الکتریکی در فضا» (In-space Electric Propulsion System) با کمک فناوری‌های دیگری که شرکت‌های دیگر برای گرفتن و همچنین ذوب زباله‌های فضایی توسعه داده‌اند، از این قطعات معلق در فضا سوخت جامد تولید کرده و امکان تهیه سوخت حامل‌های فضایی را فراهم می‌آورد.
شرکت ژاپنی استرواسکیل (Astroscale) پیش‌ازاین فضاپیمایی را جهت گرفتن زباله‌های فضایی در فضا توسعه داده است. شرکت آمریکایی سیسلونار (Cislunar) نیز سامانه‌ای را ابداع کرده است که برای ذوب زباله‌های فضایی و سپس تبدیل آن‌ها به قطعات فلزی میله‌مانند مورد استفاده قرار می‌گیرد؛ نیومن اسپیس از فناوری‌های مذکور برای تولید سوخت استفاده می‌کند.
این امر بر اساس یک رانشگر یونی انجام می‌شود که از الکتریسیته در انفجارهای قوی مشابه جوشکاری قوس الکتریکی برای تولید پلاسما و رانش بهره می‌برد. روش کلی کار در حقیقت بدین شکل است که ابتدا زباله فضایی در فضا گرفته می‌شود، سپس ذوب شده، به‌شکل قطعات میله‌ای درمی‌آید و در نهایت سامانه نیومن اسپیس آن را تبدیل به سوخت می‌کند. این شرکت با سامانه خود علاوه‌بر ارائه خدمات مداری، به مقابله با زباله‌های فضایی خواهد پرداخت.