چین برنامه دارد یک کشتی مخصوص برای انجام پرتاب‌های فضایی از دریا و همچنین بازیابی حامل‌های فضایی بازگشت‌پذیر توسعه دهد. این کشتی به تجهیزات یکپارچه پشتیبانی از پرتاب مجهز خواهد بود و علاوه‌بر ایجاد امکان ارسال حامل‌های فضایی سوخت جامد به فضا، پرتاب حامل‌های سوخت مایع را نیز تسهیل می‌کند. نیروی رانش حامل سوخت مایع به‌وسیله گازهای گرم حاصل از ترکیب سوخت با یک مایع اکسیدکننده تولید می‌شود و طراحی و ساختمان این حامل‌ها پیچیده‌تر از نوع سوخت جامد است.
کشتی مذکور با ۱۶۲.۵ متر طول و ۴۰ متر عرض در پایگاه فضایی شرقی چین (China Oriental Spaceport) در سواحل استان شاندونگ (Shandong) ساخته می‌شود و مطابق برنامه‌ریزی‌ها سال ۲۰۲۲ عملیاتی خواهد شد.
از جمله مزایای پرتاب از دریا می‌توان به انتخاب مسیر پروازی اشاره کرد که از فراز کشورهای دیگر عبور نمی‌کند. چنین امری موجب اطمینان از سقوط زباله‌های فضایی ایجادشده توسط حامل در دریا می‌شود و خطر برخورد این زباله‌ها با مناطق مسکونی را از بین می‌برد. یک پلتفرم پرتاب دریایی متحرک همچنین امکان انجام عملیات‌های نزدیک به خط استوا را فراهم می‌کند. سرعت چرخش بیشتر زمین در نزدیکی استوا، نیاز کمتر سوخت برای رسیدن به مدار را به‌همراه خواهد داشت.
چین پیش‌ازاین نیز سابقه پرتاب از دریا را داشته و چنین عملیات‌هایی را با استفاده از قایق‌های مسطحی انجام داده که برای این منظور تغییراتی در آن‌ها اعمال شده است. تاکنون علاوه‌بر چین، آمریکا و روسیه نیز اقدام به پرتاب حامل‌های فضایی از دریا کرده‌اند.