پژوهشگران طی مقاله‌ای شواهدی ارائه دادند که نشان می‌دهد امکان وجود حیات و فتوسنتز در ابرهای سیاره زهره وجود دارد. دراین‌راستا گروهی از دانشمندان به‌سرپرستی راکش موگول (Rakesh Mogul)، محقق دانشگاه ایالتی پلی‌تکنیک کالیفرنیا (California State Polytechnic University) آمریکا، تصمیم گرفتند به‌منظور ارزیابی امکان‌سنجی منشا زیستی گاز فسفین که روی زمین در محیط‌هایی مانند زیست‌بوم‌های دارای اکسیژن اندک یا بی‌هوازی یافت می‌شود، چنین تجزیه‌و‌تحلیلی را انجام دهند.
امکان‌سنجی فتوسنتز در ابرهای سیاره زهره
آن‌ها در ابتدا مقدار نور خورشیدی را تعیین کردند که می‌توانست به ابرهای سیاره زهره نفوذ کند. محققان برای این کار داده‌هایی از ماموریت روسیه در ارتباط با این سیاره را که به سال‌های ۱۹۷۶ تا ۱۹۸۳ مربوط بود، بررسی کردند. بنابراین پژوهشگران بر اساس اندازه‌گیری‌های پیشین توانستند میزان نور درون ابرها را محاسبه کنند و به این نتیجه برسند تابش‌هایی که به ابرهای میانی و تحتانی زهره می‌رسد، شبیه سطوحی از زمین با حیات فتوسنتزی فراوان است.
آیا سنجش سطح نور کافی است؟
بااین‌‌وجود سطح نور به‌تنهایی برای این کار کافی نیست، زیرا بنابر مطالعه‌ای دیگر در ابرهای سیاره زهره فعالیت آبی کافی وجود ندارد که از حیات به‌شکلی که شناخته می‌شود، حمایت کند. بنابراین اگر ترکیب ابرهای زهره طبق تصور قبلی نباشد، وضعیت فرق خواهد کرد.
بنابر برآوردهای کنونی، غلظت اسیدسولفوریک در ابرهای میانی ۷۵ درصد و در ابرهای تحتانی ۹۸ درصد است. موگول و گروهش داده‌های زهره را دوباره بررسی و مشخص کردند آثاری که نشانگر وجود اسیدسولفوریک است، احتمال دارد ناشی از اشکال خنثی اسیدسولفوریک مانند آمونیوم بی‌سولفات نیز باشند. دراین‌صورت ممکن است در مقایسه با برآوردهای پیشین فعالیت آبی بیشتر و اسیدیته بسیار کمتری در ابرهای سیاره زهره وجود داشته باشد.
البته مطالعه دوم زیست‌پذیری زهره را تایید نمی‌کند؛ اما نشان می‌دهد چنین موضوعی امکان دارد راه را برای پژوهش‌های آینده ازجمله تجزیه‌و‌تحلیل جامع‌تر از اتمسفر زهره به‌منظور تعیین زیست‌پذیری آن هموار کند. موگول در نهایت می‌گوید: «مطالعه ما حمایت ملموسی برای احتمال فوتوتروفی یا شیمیوتروفی به‌وسیله میکروارگانیسم‌های موجود در ابرهای این سیاره ارائه می‌دهد. سطوح اسیدیته و فعالیت آبی به‌طور بالقوه برای رشد میکروارگانیسم‌ها در محدوده مناسبی قرار دارد. همچنین، تابش‌های فرابنفش نیز محدود می‌شود و این امر نشان می‌دهد ابرهای زهره ممکن است برای حیات مناسب باشند.»
در این رابطه بخوانید:
ناسا پس از چند دهه با دو ماموریت فضایی به سیاره زهره بازمی‌گردد
سیاره زهره هرگز اقیانوس نداشته است
سیاره زهره احتمالا یک میلیارد سال بدون صفحات تکتونیکی فعال بوده است