پژوهشگران اعلام کردند مدل‌های رایانه‌ای آن‌ها نشان می‌دهد سیاره زهره از ابتدا بدون اقیانوس بوده و هرگز شرایطی برای بارش باران و تشکیل اقیانوس نداشته است. دانشمندان دانشگاه ژنو (University of Geneva) سوئیس و مرکز ملی تحقیقات علمی فرانسه (French National Centre for Scientific Research) برای بررسی این موضوع از یک مدل آب‌وهوایی پیشرفته استفاده کردند.
مطالعه آن‌ها نشان می‌دهد در روزهای اولیه تشکیل منظومه شمسی با وجود برخورد کمتر تابش خورشیدی به سیاره جوان زهره، این سیاره همچنان بسیار داغ بوده و اجازه تشکیل اقیانوس‌ها را نمی‌داده است. همچنین طبق مدل مذکور اگر ابرها به‌اندازه‌ای ضخیم بودند که می‌توانستند جلوی نور خورشید را گرفته و دما را کاهش دهند، باز هم این فرضیه بعید بوده، زیرا ابرها در حقیقت در سمت شب زهره ایجاد می‌شدند و در روز این سیاره همچنان در معرض تابش خورشید قرار داشته است.
محققان در حال تلاش برای کسب اطلاعات بیشتر درباره جو اولیه زهره و زمین هستند. مارتین توربت (Martin Turbet)، محقق دانشگاه ژنو، دراین‌باره می‌گوید: «ما آب‌وهوای زمین و زهره را در ابتدای تکاملشان بیش از ۴ میلیارد سال پیش و زمانی که سطح سیاره‌ها هنوز مذاب بود، شبیه‌سازی کردیم.» طبق مدل‌های رایانه‌ای زمین به‌سختی از دچار شدن به سرنوشت زهره در امان مانده و اگر در آن دوران به خورشید نزدیکتر یا خورشید به‌اندازه امروز داغ بود، احتمالا آب در کره خاکی نیز فقط به‌صورت بخار وجود داشت.
به‌گفته دانشمندان در این پژوهش دمای بالای سطح زهره به‌معنای وجود آب فقط در حالت گاز در نزدیکی سطح سیاره است و هیچ باران و اقیانوسی وجود ندارد. اکنون باید دید دقیقا کدام دیدگاه درست است؛ مطالعات قبلی که نشان می‌داد زهره می‌تواند آب مایع داشته باشد یا شبیه‌سازی‌های جدید که چنین امری را بعید می‌داند. برای پاسخ به این پرسش، دانشمندان امیدوارند ماموریت‌های آینده به تعیین مدل‌های دقیق‌تر از سیاره زهره کمک کنند.
در همین رابطه بخوانید:
ناسا پس از چند دهه با دو ماموریت فضایی به سیاره زهره بازمی‌گردد