رئیس بخش سیاره‌شناسی هسته‌ای در موسسه RAS (سرواژه Russian Academy of Sciences) اعلام کرد در سال ۲۰۲۳ قرار است یک ابزار علمی به ماژول روسی نوکا (Nauka) ایستگاه فضایی بین‌المللی فرستاده شود تا میزان محافظت از فضانورد ها در برابر اشعه‌های فضایی در سفرهای طولانی توسط آن مورد بررسی قرار گیرد.
ایگور میتروفانوف (Igor Mitrofanov) گفت: «ما مشغول جمع‌بندی فرآیندهای طراحی و توسعه نمونه اولیه این ابزار موسوم به BTN-M2 هستیم و قرار است سال ۲۰۲۳ به‌وسیله فضاپیمای باری پروگرس (Progress) به ایستگاه فضایی منتقل شود.»
میتروفانوف عنوان کرد: «این ابزار برخلاف تجهیزاتی که اکنون در بخش خارجی ماژول زوزدا (Zvezda) ایستگاه نصب شده‌اند، داخل ماژول نوکا قرار می‌گیرد.» وی همچنین توضیح داد: «به‌کمک BTN-M متوجه می‌شویم با استفاده از تجهیزات محافظتی تا چه حد می‌توان انتشار اشعه‌های نوترون را کاهش داد. چنین یافته‌ای در خصوص ایستگاه فضایی بین‌المللی که در مدار لئو فعالیت می‌کند اهمیت زیادی ندارد، اما طی سفرهای فضایی به خارج از مگنتوسفر زمین، این فناوری بسیار کارآمد است.»
به‌گفته محققان BTN-M2 برای مطالعه طیف انرژی نوترون و توزیع آن در داخل و خارج ایستگاه فضایی بین‌المللی توسعه می‌یابد. علاوه‌براین، هدف از ساخت ابزار یادشده، بررسی قابلیت‌های محافظتی مواد مختلفی است که در ماموریت‌های آتی سفر به اعماق فضا از انسان در برابر اشعه‌ها محافظت می‌کنند.
ماژول نوکا
ماژول نوکا که بزرگترین ماژول تحقیقاتی چند منظوره روسیه است، در تاریخ ۲۱ژوئیه (۳۰تیر) سال جاری میلادی با هدف افزایش حجم ایستگاه فضایی بین‌المللی به فضا پرتاب شد. این ماژول در ابتدا قرار بود سال ۲۰۰۷ ماموریت خود را آغاز کند، اما با ۱۴ سال تاخیر سرانجام به‌وسیله حامل فضایی پروتون-ام (Proton-M) از پایگاه فضایی بایکونور (Baikonur) قزاقستان به ایستگاه فضایی منتقل شد. نوکا بیش از ۱۳ متر طول و ۴.۳ متر قطر دارد و امکانات تحقیقاتی زیادی را در خود جای داده است.