سازمان تحقیقات فضایی هند (ISRO) در دومین پرتاب فضایی سال جاری میلادی خود که به‌وسیله ماهواره‌بر GSLV-Mk.II انجام شد، شکست خورد. این ماموریت روز پنجشنبه ۱۲اوت (۲۱مرداد) ساعت ۰۰:۱۳ به‌وقت گرینویچ از پایگاه فضایی ساتیش دهاوان (Satish Dhawan) صورت گرفت و طی آن قرار بود یک ماهواره سنجشی به مدار ژئو منتقل شود، اما دقایقی بعد از پرتاب این‌گونه اعلام شد که ماموریت ناموفق بوده است. علت شکست عملیات مذکور، ایجاد مشکل در موتور برودتی مرحله فوقانی GSLV-Mk.II عنوان شده است.
محموله این ماموریت ماهواره سنجشی جی‌ست-۱ (GISAT-1) بود که در این عملیات از بین رفت. جی‌ست-۱ برای رصد مستمر شبه قاره هند و نظارت بر بلایای طبیعی ساخته شده است. این ماهواره مجهز به یک محموله تصویربرداری برای ثبت تصاویر در طیف‌های مرئی، مادون قرمز نزدیک و حرارتی با قدرت تفکیک مکانی از ۱.۵ کیلومتر تا ۵۰ متر است. جی‌ست-۱ می‌تواند در فواصل زمانی مشخص تصاویری به‌صورت در لحظه از مناطق هند، تحت شرایط عاری از ابر، ارائه دهد.
نمای ماهواره جی‌ست-۱
ماهواره مورد بحث قادر است هر ۳۰ دقیقه یک تصویر کامل با قدرت تفکیک مکانی ۵۰ متر از تمام کشور هند و همچنین نواحی مرزی آن تهیه کند. این ماهواره را سازمان تحقیقات فضایی هند ساخته است و با ۲۲۶۸ کیلوگرم وزن و ۷ سال عمر طراحی، از باس ماهواره‌ای I-2K (I-2000) بهره می‌برد. پرتاب ماهواره جی‌ست-۲ نیز برای سال آینده میلادی برنامه‌ریزی شده است.
GSLV یک ماهواره‌بر سه مرحله‌ای بوده که نسخه اول آن موسوم به GSLV-Mk.I بازنشسته شده و اکنون فقط نسخه GSLV-Mk.II فعال است. این ماهواره‌بر اولین بار در سال ۲۰۰۱ به فضا پرتاب شد و نخستین ماموریت نسخه GSLV-Mk.II نیز در سال ۲۰۱۰ صورت پذیرفت. GSLV با احتساب ماموریت مذکور تاکنون ۱۴ بار به فضا پرتاب شده که ۶ مورد آن ناموفق بوده است. ماهواره‌بر مورد بحث با طول کلی ۴۹.۱۳ متر، بالغ‌بر ۴۱۴ تن وزن داشته و قطر همه مراحل آن ۲.۸ متر است. این ماهواره‌بر می‌تواند ۵ تن محموله به مدار لئو و ۲.۷ تن محموله به مدار انتقالی زمین ثابت (GTO) منتقل کند.
مرحله اول GSLV از سوخت جامد پلیمر بوتادین منتهی به هیدروکسیل (HTPB) بهره می‌برد، درحالی‌که مراحل دوم و سوم آن از سوخت مایع استفاده می‌کنند. سوخت مرحله دوم دی‌نیتروژن تتراکسید (N2O4) و دی‌متیل‌هیدرازین نامتقارن (UDMH) و سوخت مرحله سوم آن نیز اکسیژن مایع و هیدروژن مایع است. GSLV را سازمان تحقیقات فضایی هند ساخته است و هر بار پرتاب آن ۴۷ میلیون دلار هزینه دربردارد.
