از ادعای حیات بیگانه در ایستگاه فضایی بین‌المللی تا کشف بارش تیتانیوم در یک سیاره بیگانه، مجموعه‌ای از داستان‌های فضایی عجیب را در سال ۲۰۱۷ به وجود آوردند. اخیرا دانشمندان جرمی میان ستاره‌ای را دیدند که در منظومه شمسی درحال پرسه زنی است. آیا آن سفینه‌ای از فضای بین ستاره‌ای است؟
داستان فضایی
ما انسانها از ۴اکتبر۱۹۵۷ زمانی که اتحاد جماهیر شوروی اولین ماهواره ساخت بشر به نام اسپوتنیک (Sputnik) را به مدار زمین فرستاد، رسما وارد فضای بیرونی زمین شده‌ایم؛ جایی که از آن تاریخ تاکنون داستان‌های جذاب و هیجان‌انگیز زیادی را برای ما رقم زده است.
تا پیش از آن داستان درباره فضا را فقط به واسطه آنچه در تخیلات داستان‌سراها می‌شکفت، می‌شنیدیم و می‌خواندیم؛ اما ورود انسان به فضای بیکران کیهان و شگفتی‌های فوق‌العاده آن موجب خلق داستان‌هایی واقعی از سایر نقاط جهان هستی شد. البته تمامی این داستان‌های واقعی در ناحیه جهان قابل مشاهده رخ می‌دهند؛ یعنی آنچه را که ما با پیچیده‌ترین ابزارها و فناوری‌ها قادر به دیدنش هستیم.
در هر صورت شما هم با در نظر داشتن نکاتی برای نوشتن داستان‌های فضایی می‌توانید اقدام به داستان‌‌نویسی فضایی کنید! برای شروع می‌توان این موارد را در نظر گرفت و در رابطه با آن‌ها تخیل کرد؛ چه سیاره‌هایی در داستان شما نقش خواهند داشت؟ آیا سیاره‌ای به عنوان سیاره اصلی وجود دارد و اگر چنین است این سیاره کدام است؟ مردم چگونه به فضا سفر می‌کنند؟ چه نوع نژاد و انسان‌هایی ممکن است در سیاره‌های دیگر وجود داشته باشند؟
یا اصلا می‌توانید به این فکر کنید که چه نوع موجوداتی ممکن است در سایر نقاط کیهان سکونت کنند؟ خانه آن‌ها و نحوه زندگیشان چگونه است؟ آیا آن‌ها هم مانند ما مثلا دارای شهر و کشور هستند یا قوانین، قواعد و سبک زندگی این موجودات کاملا با ما متفاوت است؟ تخیل درباره هر یک از این سوالات و یافتن پاسخ برای آن‌ها بسیار هیجان‌انگیز و جذاب خواهد بود؛ به خصوص برای کودکان علاقمند به داستان فضایی.
شروع به نوشتن داستان فضایی خود کنید و ایده‌هایتان را سازماندهی کنید؛ آن‌هایی را که موجب ضعیف شدن داستان شما می‌شوند حذف کرده و در تقویت بخش‌های قوی‌تر بکوشید. سعی کنید داستان فضایی شما آنچنان باشد که ذهن خواننده را با خود درگیر کرده و به اعماق کهکشان‌ها ببرد! در چنین حالتی داستان‌نویس فضایی خوبی خواهید بود.
در ادامه برخی از داستان‌های فضایی عجیب و غریب که در سال ۲۰۱۷ رخ داده است با هم مرور می‌کنیم. برای خواندن داستان در مورد فضا و مطالب جذاب فضای خارج از زمین با ما همراه باشید.
گزارش نیویورک‌تایمز از مشاهده یوفوها
«آن جسم عجیب باعث شد آب اقیانوس بجوشد، سریع‌تر از یک F-18 پرواز کرد و بدون اینکه بتوانیم آن را ردیابی کنیم ناپدید شد. تابحال ندیده بودم جسمی بتواند اینچنین شتاب بگیرد… آن شی بسیار عجیب و مرموز بود.» این توصیفی بود که دیوید فریور خلبان سابق نیروی دریایی آمریکا درباره پرواز یک شی ناشناخته به «نیویورک تایمز» داد. این خلبان مدعی است که آن جسم را در سال ۲۰۰۴ دیده است.
در حالی که وزارت دفاع ایالات متحده می‌گوید مشکلات مالی منجر به تعطیلی برنامه ۲۲ میلیون دلاری جستجوی یوفو در سال ۲۰۱۲ شد، تایمز مدعی است که دولت پنهانی این برنامه را ادامه می‌دهد. دیگر برنامه‌های دولت آمریکا برای مطالعه یوفوها: سازمان سیا در سال ۲۰۱۶ اسناد محرمانه‌ای را درباره جستجوهای یوفو منتشر کرد که بیشتر آن‌ها در دهه ۱۹۵۰ اتفاق افتاده است.
دیدار جسم بین ستاره‌ای عجیب از منظومه شمسی
اخیرا خبری از یک بازدیدکننده که از دوردست‌ها وارد منظومه شمسی شده منتشر شد، جرمی مرموز که باعث شد برخی از مردم امیدوار باشند شاید آن یک سفینه فضایی میان‌ستاره‌ای است! این شی اولین بار در ماه اکتبر با استفاده از تلسکوپ پن‌استارز-۱ در هاوایی شناسایی شد.
دانشمندان متوجه شدند که این شیء خارج از منظومه شمسی شکل گرفته و پیش از ورود به منظومه ما، هزاران سال در کهکشان راه شیری پرسه می‌زد و احتمالا به هیچ منظومه‌ای وابسته نیست.
در ماه دسامبر، اخترشناسان اعلام کردند این جسم (که اکنون اومواموا نامیده می‌شود) احتمالا یک دنباله‌دار بود. براساس مطالعه‌ای که در مجله نیچر منتشر شده، این دنباله‌دار توسط پوسته‌ای غنی از کربن پوشیده شده است و همین باعث شده تا سطح یخ‌زده و ظریفش از حرارت خورشید در امان بماند.
مقاله‌ای دیگر در مجله Astrophysical مدعی است که اومواموا بخاطر رنگ ظاهری‌اش بسیار شبیه به اجسام یخی در بخش بیرونی منظومه شمسی است. در پروژه Breakthrough Listen که در چندین فرکانس رادیویی این جرم را دنبال می‌کرد اعلام شده هیچ سیگنالی از اومواموا دریافت نمی‌شود – بنابراین اگر این شیء واقعا یک سفینه بیگانه است، در حالت نامرئی پرواز می کند.
ادعای فضانورد روسی درباره کشف حیات بیگانه
در داستان فضایی جالب دیگری، آنتون شکاپلرف، فضانورد روسیه، در ماه نوامبر اعلام کرد که فکر می‌کند باکتری‌هایی که در بیرون ایستگاه فضایی بین‌المللی کشف شده‌اند، منشا خارج از زمین دارند. شكاپلرف در مصاحبه‌ای گفت: «نمونه‌های جمع‌آوری شده از ایستگاه برای مطالعه به زمين ارسال شد، این نمونه‌ها حاوی باكتری‌هایی از بخش خارجی ایستگاه بود.»
اما سایر رسانه‌های خبری به سرعت اعلام کردند که احتمالا بیشترین علت وجود این باکتری‌ها منشا زمینی است. محققان دریافتند در صورتی که منشا این باکتری‌های زمینی باشد، امکان حذف کامل موجودات میکروسکوپی از سخت‌افزار فضایی قبل از پرتاب وجود دارد.
روس‌ها پیش از این نیز مدعی وجود زیست فرازمینی بودند؛ در سال ۲۰۱۴ یک مقام روسی ادعا کرد که پلانکتون دریایی در خارج از ایستگاه یافت شده است. ناسا هیچ یک از این ادعاها نپذیرفته و می‌گوید این ادعاها مبتنی برمطالعات روسی است و این سازمان نمی‌تواند توضیحی برای آن ارائه کند.
آب در مریخ؟
میکروب‌هایی که می خواهند در مریخ زندگی کنند ممکن است مجبور به جابجایی شوند. مطالعات گسترده در سال ۲۰۱۵، نشان داد که رگه‌های شیبدار دوره‌ای ممکن است ناشی از آب مایع مخلوط با نمک باشد. از آنجایی که می‌دانیم آب حیاتی است، این کشف احتمال داد که مریخ اولیه می‌توانست سیاره‌ای حامی حیات باشد.
در سال ۲۰۱۶، مطالعه دیگری نشان داد که اگر در این رگه‌ها آب وجود داشته باشد، احتمالا منشا آن به جای سطح مریخ از اتمسفر است.
اما در سال ۲۰۱۷، دو فرضیه دیگر درباره این رگه‌ها مطرح شد. مطالعات انجام شده در ماه نوامبر نشان داد که رگه‌های تیره نشان دهنده وجود آب در همه نقاط نیستند، بلکه توسط جریان‌هایی از مواد گرانولی (مانند شن و ماسه) ایجاد شده. مطالعه مشابهی در ماه مارس نشان می‌دهد که رگه‌ها ناشی از «زمین‌لغزه‌های خشک» است. اما محققان می‌گویند برای اینکه مشخص شود دقیقا چه اتفاقی رخ داده لازم است مطالعات بیشتری صورت گیرد.
پژوهش‌های جدید می‌گویند که تغییرات زیاد در نور ستاره تابی (Tabby یا KIC 8462852) احتمالا ناشی از حضور یک سازه عظیم بیگانه نبود. در ستاره تابی که حدود ۱۵۰۰ سال نوری از زمین فاصله دارد، از زمان کشف آن در سال ۲۰۱۵، الگوهای نوری عجیبی مشاهده شده است.
از آنجا که عبور یک سیاره از مقابل ستاره و کاهش نور مشاهده شده آن توسط ناظر زمینی نمی‌تواند تغییرات نوری نامنظم در ستاره ایجاد کند، برخی از ستاره‌شناسان عبور دنباله‌دارها را به عنوان علت وقوع چنین تغییرات نامنظمی پیشنهاد‌کردند، و همچنین برخی دیگر معتقد بودند ساخت یک سازه عظیم بیگانه توسط موجودات فضایی می‌تواند علت اصلی الگوی نوری عجیب ستاره تابی باشد.
یک مطالعه منتشر شده در ماه اکتبر نه تنها با فرضیه دوم موافق نیست، بلکه توضیح بسیار عملی‌تری را ارائه می‌دهد: این فقط ناشی ازگرد و غبار است. ستاره‌شناسان بعد از اینکه تعییرات نوری ستاره تابی را در نور ماوراء بنفش دیدند، چنین نتیجه‌ای گرفتند.
محققان می‌گویند این نشان دهنده وجود ذرات گرد و غبار است؛ این ذرات برای اینکه مانع از انتشار نور در تمام طول موج‌ها شوند بسیار کوچکند، اما برای باقی ماندن در مدار اطراف ستاره به اندازه کافی بزرگند. با این حال، این فرضیه نیز قادر به توضیح حداکثر کاهش نور این ستاره نیست. بنابراین به گفته محققان مطالعات بیشتری لازم است تا بتوان علت اصلی تغییرات نوری عجیب ستاره تابی کشف کرد.
برف در یک سیاره فراخورشیدی داغ
در سیاره‌های فراخورشیدی می‌توان شاهد رخدادهای عجیب بود. یکی از این سیارات فراخورشیدی عجیب در سال ۲۰۱۷ در میان سایر داستان‌های فضایی پرهیجان دیده می شود. اخترشناسان به کمک تلسکوپ فضایی هابل، سیاره فراخورشیدی کپلر-۱۳ای‌بی (Kepler-13Ab) را که شش برابر عظیمتر از مشتری و در فاصله ۱۷۳۰ سال نوری از زمین است مورد مطالعه قرار دادند.
این سیاره بسیار نزدیک به ستاره مادری خود و بنابراین بسیار گرم است، بطوری که دمای آن در طول روز به ۲۷۶۰ درجه سانتی‌گراد می‌رسد. در ادامه نیز با این داستان فضایی هیجان‌انگیز با ما همراه باشید.
اما در این سیاره داغ چیزی عجیب جود دارد: محققان به کمک داده‌های هابل پی بردند جو بالایی سیاره شرایط معتدل‌تری دارد. البته این بخش هیجان‌انگیز ماجرا نیست، چرا که سیاره‌های داغ مشتری مانند وضعیت مشابهی دارند. اما در این سیاره شواهدی وجود دارد که حاکی از بارش برف تیتانیم دی‌اکسید است. اما این ماده ضدآفتاب چگونه ایجاد می‌شود؟
براساس این نظریه، محققان معتقدند که دلیل این خنکی، نبود گازهای جاذب و منتشرکننده حرارت است که سبب می‌شود تیتانیوم اکسید موجود در جو بالا رفته و به صورت ابر درآید. برای تبدیل تیتانیوم اکسید به ابر نیاز است که بادهای شدیدی آن‌ها را به محل مناسب برسانند.
جاذبه زیاد این سیاره سبب ایجاد برف‌های تیتانیوم دی‌اکسیدی می‌شود که به این فرایند «تله سرد» گفته می‌شود. این نخستین بار است که «تله سرد» در یک سیاره فراخورشیدی دیده می‌شود.
اسپینرها در ایستگاه فضایی
این داستان در مورد فضا نیز بسیار جالب توجه است؛ اسپینر یکی از اسباب‌بازی‌های جدید سال ۲۰۱۷ بود. اسپینر فلزی یا پلاستیکی دارای یک یاتاقان در مرکز است و به فرد اجازه می‌دهد تا آن را در دستان خود بچرخاند. تولیدگنندگان آن معتقدند این وسیله برای تمرکز کودکان مبتلا به اختلال بیش‌فعالی که در کلاس درس تمرکز ندارند می‌تواند مفید بوده و به افزایش تمرکز آن‌ها کمک کند.
بخش آموزش کودکان ناسا تصمیم گرفت تا کارکردن اسپینر را در شرایط بی‌و‌زنی فضا نشان دهد. ناسا ویدئو جالبی منتشر کرد که در آن فضانوردان ایستگاه فضایی با اسپینر بازی می‌کنند و در مقابل پنجره کاپولای ایستگاه که رو به زمین است نمایش می‌دهند. همچنین فضانوردان با استفاده از اسپینر، قانون اول نیوتن موسوم به قانون لختی یا اینرسی را مورد بررسی قرار دادند.
خوب بود
اطلاعات در مورد کیهان و فضا بسیار جالب و خواندنی است ادامه این اطلاعات به عموم مردم بسیار پسندیده است .