محققان ژاپنی برنامه های خود برای توسعه آسانسور فضایی را آزمایش می کنند
دانشمندان ژاپنی در پی آن هستند تا در ماههای آینده ایدهی آسانسور
فضایی خود را مورد آزمایش قرار دهند. ژاپنیها ماهوارهی کوچکی را با عنوان
STARS-C راهی فضا خواهند کرد. این ماهواره در ماه آیندهی میلادی به
ایستگاه بین المللی فضایی انتقال خواهد یافت و فرآیند آزمایش پس از رها
کردن ماهواره در فضا آغاز خواهد شد. این ماهواره میتواند در صورت موفق
بودن آزمایش، بنیان ایجاد آسانسور فضایی باشد.
براساس اطلاعات ارائه
شده فرآیند آزمایش پس از پایان تابستان در نیمکرهی شمالی آغاز خواهد شد.
این ماهواره که توسط دانشگاه شیزوکا در ژاپن توسعه یافته، پس از رها شدن در
فضا به دو قسمت تقسیم خواهد شد که هر یک از قسمتها مکعبی به ضلع ۱۰
سانتیمتر خواهند بود. این دو قطعه از یکدیگر ۱۰۰ متر فاصله گرفته و با
استفاده از یک طناب از جنس کولار (الیافی از جنس پاراآرامید قوی و سبک) به
همدیگر وصل خواهند شد. در صورتی که آزمایش مورد نظر نتایج دلخواه دانشمندان
را به همراه داشته باشد، شاید در آینده شاهد آسانسور فضایی از همین نوع
ارتباط باشیم که با استفاده از آن انسانها و اقلام مورد نیاز در
ماهوارهها و ایستگاههای فضایی به خارج جو زمین انتقال پیدا میکنند.
این
ماهوارهی کوچک توسط دو دانشمند ژاپنی با نامهای یوشیکی یاماگیوا و
ماساهیرو نومی توسعه یافته که طرح آن را در سال ۲۰۱۴ به آژانس فضایی ژاپن
(JAXA) ارائه کرده بودند.
یاماگیوا در خصوص این ماهواره چنین اظهار نظر کرده است:این
ماهواره نه تنها بصورت عمودی، بلکه قادر است بصورت افقی نیز حرکت کند. ما
در پی اطلاعاتی از جزئیات کنترل این ماهواره در فضا بصورت دقیق هستیم. ما
امیدواریم تا بتوانیم کنترل را بصورت دقیق در واحد زمان انجام دهیم.
آزمایشهای
پیشین با میکرو ماهوارهها که توسط دانشگاه کاگاوا در همین خصوص انجام شده
به دلیل ناقص بودن اطلاعات جمع آوری شده چندان موفق نبوده است.
این ماهوارهی ۱۰ سانتی متری وزنی ۲.۶۶ کیلوگرمی دارد. از جملهی اهداف
دیگر تعیین شده برای آزمایش این ماهواره، جمعآوری زبالههای فضایی است،
بطوری که دانشمندان درصدد آن هستند تا با استفاده از این روش راهکارهایی را
برای جمع آوری زبالههای فضایی ارائه کنند. در صورتی که این روش برای
توسعه آسانسور فضایی موفق نباشد، از نتایج آن برای توسعه راههایی به منظور
پاکسازی جو زمین از وجود زبالهها استفاده شود.
این ماهوارهی تحقیقاتی تنها با بودجهای ۹۸,۰۰۰ دلاری توسعه یافته که در مقایسه با سایر پروژههای فضایی هزینهی بسیار کمی دارد.
ایدهی
این آسانسور استفاده از یک شفت بالا و پایین رو برای انتقال تجهیزات و
انسانها به فضا است. رابط بین ماهواره و زمین نیز با بهرهگیری از نیروی
گریز از مرکز ماهواره مستقر در فضا را در محل خود نگه میدارد.
هرچند
شاید این ایده در نگاه اپل غیرممکن و دور از واقعیت به نظر برسد، اما
دانشمندان معتقدند که در صورت تحقق این موضوع میتوان هزینهی سفرهای فضایی
را بسیار کاهش داد، بطوری که با مصرف بسیار پایین انرژی، میتوان به فضا
رفت و برگشت.