انسان‌ها به‌زودی می‌توانند درون تونل‌های زیرزمینی ماه و مریخ که توسط آتش‌فشان‌ها ایجادشده است، زندگی کنند.نتایج تحقیقات جدید نشان می‌دهد که اولین ساکنان ماه و سیاره مریخ می‌توانند در غارهای زیرزمینی که با فعالیت‌های آتشفشانی ساخته‌شده‌اند، زندگی کنند. این غارها که با عنوان «لوله‌های گدازه» نیز شناخته می‌شوند، می‌توانند سرپناهی ایمن برای فضانوردان در برابر تشعشعات کیهانی و برخوردهای شهاب‌سنگ باشند.
متخصصان امیدوارند که این مطالعه به آژانس فضایی اروپا کمک کند تا رؤیای احداث اولین مرکز قمری خود را تا سال 2030 تحقق بخشند؛ این مرکز می‌تواند تا سال 2050 هزاران نفر را اسکان دهد.
دو گروه مجزا از دانشمندان در حال تحقیق و بررسی این لوله‌های گدازه‌ای هستند تا راه‌های بهره‌برداری از آن را پیدا کنند. این لوله‌ها در بسیاری از مناطق آتشفشانی زمین نیز یافت می‌شوند که برای مثال می‌توان به هاوایی، ایسلند، کوئینزلند شمالی در استرالیا، سیسیلی و جزایر گالاپاگوس اشاره کرد. در مطالعات قبلی مشخص شد که این شبکه لوله‌های زیرزمینی قابل سکونت هستند؛ طول برخی از این لوله‌ها تا 65 کیلومتر هم می‌رسد. پژوهشگران از دانشگاه ایتالیا برای اولین بار، لوله‌های گدازه‌ای روی سیاره زمین را با لوله‌های موجود روی مریخ و ماه مقایسه کردند.
تونل زیرزمینی در لانزاروته، در جزیره قناری
برای این کار، آن‌ها با استفاده از اطلاعات ابزارهای فضایی یک مدل ناحیه‌ای دیجیتالی با رزولوشن بالا ساختند. این مدل نشان داد که تونل‌های مذکور توسط اصابت شهاب‌سنگ‌ها شناسایی شد. اما نسل بعدی فضاپیماها که توسط دانشمندان دانشگاه تورنتو درحال‌توسعه است، می‌تواند با استفاده از رادار محل تونل‌های زیرزمینی را پیدا کند.
یافته‌های هر دو گروه در اجلاس علوم نجوم اروپا ارائه شد. دکتر ریکاردو پوزوبون، از دانشگاه پادوای ایتالیا، گفت: «مقایسه لوله‌های گدازه‌ای زمینی، قمری و مریخی نشان می‌دهد که نیروی گرانش تأثیر بسزایی در اندازه این لوله‌ها دارد. طول لوله‌های گدازه‌ای زمینی 30 متر است اما در محیط‌هایی با نیروی گرانشی کم‌تر، مانند مریخ، پهنای این لوله‌ها تا 250 متر نیز می‌رسد. عرض این تونل‌ها در ماه یک کیلومتر است و طول آن‌ها تا هزاران کیلومتر نیز می‌رسد». لوله‌های گدازه‌ای قرارگرفته در ماه و سیاره مریخ به‌اندازه کافی بزرگ هستند تا انسان‌های به‌راحتی بتوانند در آن‌ها ساکن شوند.