سیروس برزو-امیرحسین مجیدیان : ناو فضایی سایوز (به روسی: Союз) پرکارترین، پراستفاده‌ترین و پرعمرترین فضاپیمای سرنشین‌دار جهان است. این فضاپیما در اوایل دهه شصت میلادی زیر نظر سرگئی کارالیوف ابتدا به منظور سفر انسان به ماه طراحی شد. پس از پایان مسابقه فضایی برای رسیدن به ماه، سایوز برای حمل فضانوردان شوروی سابق و سایر کشورها به ایستگاه‌های فضایی سالیوت بکار رفت. در سال ۱۹۷۵ میلادی طی پروژه آزمایشی آپولو-سایوز نقش مهمی بازی کرد، و از آن وسیله اصلی برای رفت‌وآمد به ایستگاه فضایی میر بود.
در داده‌نمای زیر اجزا و قسمت های مختلف ناو کیهانی (سفینه فضایی) سایوز مدل ام.اس را میتوانید مشاهده بفرمایید:
نخستین پرواز آزمایشی و بدون سرنشین سایوز در تاریخ ۷ آذر ۱۳۴۵ (۲۸ نوامبر ۱۹۶۶) و نخستین پرواز سرنشین‌دار آن در تاریخ ۳ اردیبهشت ۱۳۴۶ (۲۳ آوریل ۱۹۶۷) انجام شد. برای پرتاب سایوز به مدار زمین، از پرتابه‌ای (موشکی) به همین نام یعنی پرتابه سایوز استفاده می‌شود.
در این داده‌نما میتوانید مراحل زمانی پرتاب حامل فضایی سایوز را نگاه کنید:
