بلاتکلیفی ماهوارههای دانشگاهی
بیست و چهارم آذرماه در تقویم علمی دانشگاهی کشورمان به عنوان روز پژوهش مطرح است و هر ساله یک هفته برنامههای علمی دانشگاهی برای گرامیداشت این روز درنظر گرفته میشود.
پژوهش در کشور ما از سالیان دور مورد توجه بوده به طوریکه ایران مهد اسطورههای علم دنیا بود و ابوریحانها، ابن سیناها، خیامها و دانشمندان بزرگی از ایران به دنیا شناسانده شدند.
این سالها اما پژوهش نه تنها برای پیشرفت علمی که برای پیشرفت اقتصادی مورد توجه قرار گرفته است به گونهای تمام مسئولان کشورمان و در رأس همه، مقام معظم رهبری بارها بر تولید داخلی و تولید محصولات دانشبنیان تاکید کردند و تولید دانشبنیان را مسیری برای تحقق اقتصاد مقاومتی دانستند.
در سالهای اخیر پژوهش و تولید دانشبنیان در کشور بیش از پیش مورد توجه است و اگر با انصاف نگاه کنیم برنامهریزیهایی هم در این زمینه شده که اجرای قانون حمایت از شرکتهای دانشبنیان یکی از مهمترین این برنامههاست ولی آنچه باعث شده هنوز محققان ما از پیشرفت علمی کشور نگران باشند کندی شتاب علمی، توقف طرحهای کلان ملی و خاک خوردن ماهوارههای دانشجویی در گوشه سازمان فضایی است.
ما هنوز سرخوش از شتاب علمی سالهای گذشته هستیم و دل خوش کردهایم به همان جایگاهی که چند سال پیش به دست آوردیم و به دلیل فاصله زیادی که با رقبا داشتیم فقط توانستیم جایگاهمان را حفظ کنیم و حتی طرحهای کلان ملی را در انتظار بودجه نگه میداریم و برای پرتاب ماهوارههای دانشجویی هم که اصلا برنامهای نداریم.
ماهوارههای دانشجویی در انبار بی کفایتی دولت
در سالهای نه چندان دور یعنی حدود چهار یا پنج سال پیش پرتاب متوالی ماهوارههای دانشجویی به افتخار ایران و ایرانی تبدیل شده بود ولی در دولت یازدهم ماهوارههای دانشجویی که حتی آماده هم بودند در گوشه سازمان فضایی خاک میخورند و با وجود تغییراتی که در بخش فضایی کشور داشتیم خبری از پرتاب ماهوارههای دانشجویی نشد.
علم فضایی کشور که روز به روز به سمت پیشرفت حرکت میکرد با آغاز دولت یازدهم در یک رکود اساسی قرار گرفت.
ماهوارههای حاصل زحمت دانشجویان و اساتید دانشگاههای شریف، امیرکبیر و علم و صنعت بر روی زمین مانده است و هر سال فقط وعدههای پرتاب را میشنویم.
ترمز طرحهای کلان ملی را کشیده شد
چند سال پیش بحث طرحهای کلان ملی در وزارت علوم استارت خورد و دانشگاهیان کشور با مطرح کردن «ما میتوانیم» عزمی را برای پیشرفت و خودکفایی کشور جزم کردند و اجرای ۴۷ طرح کلان ملی در دانشگاهها آغاز شد و باوجود کمبود بودجه همت بر اجرای این طرحها قرار گرفت ولی با شروع کار دولت یازدهم، طرحهای کلان ملی کاهش یافت و علت آن نیز کمبود بودجه مطرح شد.
تعداد طرحهای کلان کم شد و گفتند باید برای طرحها متقاضی باشد.
حالا میشنویم که برای همان تعداد طرح نیز بودجه اختصاص نمییابد تا ترمز طرحهای کلان ملی که دانشجویان و اساتید بسیاری بر روی آن مشغول به کار هستند کشیده شود.
البته تاکیدات مقام معظم رهبری بر امر پژوهش و فناوری به حدی بوده که لازم است مسئولان علمی کشور هر روز و هر ساعت سال به دنبال برنامهریزی برای پیشرفت علمی و ارائه امکانات و تجهیزات به نخبگان و محققان کشورمان باشند ولی در هفتهای که به نام پژوهش نامگذاری شده شاید فرصت بیشتری باشد برای بیشتر فکر کردن به این موضوع که طرحهای کلان ملی و ماهوارههای دانشجویی ما چه بودند و چه شدند؟ نکند با بی مهری و بی کفایتی مسؤولان در امر پژوهش، محققانمان بی انگیزه شوند و شتاب علمی کشورمان باز هم کمتر شود