جامعه اخترشناسی به تازگی ابزار جدیدی را برای جستجوی جهان های دوردست فعال ساخته تا سیاره های زیست پذیر را رصد کند. این سیستم که به تازگی در شیلی آغاز به کار نموده، متعلق به رصدخانه جنوبی اروپا (ESO) در صحرای آتاکاما است و با شناسایی اگزوپلنت ها، آنها را برای اکتشافات بیشتر به تجهیزات قدرتمندتر معرفی می کند.
دستگاه مورد بحث به نام «ماسکارا» (Mascara) که توسط دانشگاه لیدن هلند ساخته شده، دو قسمت دارد؛ یکی از آنها در جزایر قناری و دیگری در بخش های جنوبی صحرای آتاکاما نصب شده و هرکدام به یکی از نیمکره های آسمان اختصاص یافته اند. هر بخش، پنج دوربین دیجیتال حرفه ای را در خود دارد.
این دو مجموعه دوربین با همکاری یکدیگر، به طور مداوم روشنایی هزاران ستاره در آسمان را می سنجند. عملیات سنجش با استفاده از نرم افزاری صورت می گیرد که کاهش نور لحظه ای را تشخیص می دهد. این رویکرد به نام «نورسنجی انتقالی» معروف است و تلسکوپ های معروف ناسا از جمله «کپلر» هم از این روش برای تشخیص هزاران اگزوپلنت استفاده نموده اند.
ESO می گوید ایستگاه ماسکارا در رصدخانه لاسیلای شیلی، نخستین رصد آزمایشی خود را با موفقیت پشت سر گذاشته و اکنون آماده همکاری با بخش دیگر در نیمکره شمالیست تا هدف اصلی اخترشناسان یعنی کشف «مشتری داغ» یا سیاره های فراخورشیدی تفتیده را برآورده سازد. این اجرام بزرگ و دوردست، از نظر مشخصات فیزیکی با سیاره مشتری در منظومه شمسی شباهت دارند، اما در فاصله بسیار نزدیک به دور ستاره خود می گردند.
ماسکارا قادر است سیاره هایی در ابعاد زمین و نپتون را هم شناسایی کند. با آغاز به کار این ابزار، به زودی فهرستی از اگزوپلنت های احتمالی به دست آمده و نتایج آن به دیگر ابزارهای بزرگ شناسایی از جمله تلسکوپ خیلی بزرگ (VLT) متعلق به ESO انتقال خواهد یافت تا وضعیت جوی و اقلیمی و احتمال تشکیل حیات در آنها را بسنجند.
