انسان تا به حال کار و زندگی در فضای داخل ایستگاه فضایی بین المللی (ISS) را تجربه کرده و حالا به دنبال تجربه تولید مثل در فضا است.تحقیقات نشان داده اسپرم منجمد شده موش را می‌توان به مدت 9 ماه در ISS نگهداری و ذخیره نمود و بعد از برگرداندن آن به زمین، این اسپرم هنوز هم قادر به تولید فرزندان سالم است. نتیجه این مطالعه تحقیقاتی دیروز در مجموعه مقالات مجله آکادمی ملی علوم ایالات متحده آمریکا منتشر شد.
به گفته محققان این پروژه، تولد موش در فضا و مراقبت از نوزاد موش کار دشواری است. به همین خاطر آن‌ها تصمیم به خشک کردن اسپرم منجمد موش و ذخیره آن در ایستگاه فضایی بین المللی برای 288 روز گرفتند. پس از بازگشت به زمین، اسپرم فضایی را در بدن موش‌های سالم ماده قرار دادند.
دانشمندان هنوز مطمئن نیستید آیا تابش‌های کیهانی می‌تواند بر روی توانایی تولید مثل انسان و داشتن کودکان سالم اثر گذار باشد یا خیر. این یک نگرانی بزرگ برای برنامه‌های بلند مدت زندگی در منظومه شمسی به حساب می‌آید. تابش‌های فضایی می‌توانند باعث آسیب شدید سلول‌ها شوند و این تابش‌ها در ایستگاه بین المللی فضایی 100 برابر قوی‌تر از روی زمین است.
DNA اسپرم فضایی موش آسیب‌هایی را نشان می‌دهد اما فرزندان متولد شده به طور کامل سالم و عاری از هر گونه نقص ژنتیکی هستند. این یک نشانه امیدوار کننده است که تولید مثل انسان در فضا نیز می‌تواند امکان پذیر باشد.این مطالعه فقط گام اول برای کشف یک حقیقت بزرگ است و هنوز موش‌ها به طور واقعی در ISS تکثیر نیافته‌اند و تابش‌هایی که یک انسان در سیاره مریخ دریافت می‌کند بیشتر از مقداری است که فضانوردان در ایستگاه فضایی بین المللی دریافت می‌کنند، زیرا آن‌ها توسط میدان مغناطیسی زمین محافظت می‌شود. هنوز مشخص نیست اگر یک نوزاد در فضا و در یک محیط بدون فشار گرانش متولد شود، آیا شکل گیری استخوان‌ها و بدن آن به نحو سالمی انجام می‌پذیرد یا خیر؟! یا اینکه جاذبه صفر و تابش‌های فضایی چه تاثیری بر توسعه جنین در فضا خواهند داشت؟
سؤالات بدون جواب زیادی در این زمینه وجود دارد، اما دانشمندان اولین سرنخ در مورد امکان تولید مثل در فضا را به دست آورده‌اند.
