فکر استفاده از آب به عنوان سوختی پاک، چند سالی است که در جوامع علمی و صنعتی مطرح شده است. قطعا استفاده از آب به عنوان سوخت، برای وسایل نقلیه حجم آلودگی تولیدشده را تا حد زیادی کاهش می‌دهد اما در حالی که گفته می‌شود به دلیل محدود بودن منابع آبی در حال حاضر این ایده امکان تجاری‌سازی را ندارد، شرکت خصوصی آمریکایی دیپ اسپیس (Deep Space Industries)یک پیشران فضایی جدید را طراحی کرده است که با استفاده از تنها 700 میلی‌لیتر آب (کمی بیشتر از یک بطری کوچک آب‌معدنی)، نیروی پیشبرنده لازم برای ماهواره‌های مکعبی و میکروماهواره‌ها را فراهم می‌کند.
پیشران فضایی کومت ساختار ساده‌ای دارد، کم‌هزینه است و از ضریب اطمینان بالایی برخوردار می‌باشد. این سامانه‌ی پیشرانشی از لحاظ هزینه و عملکرد در جایی بین پیشرانهای رزیستوجت یا مقاومتی که نیروی پیشران آنها حاصل از گرم کردن یک مقاومت است و پیشرانهای الکتریکی که عموما با اعمال ولتاژ به سوخت خود تولید نیرو می‌کنند، قرار می‌گیرد و انعطاف‌پذیری بالایی برای استفاده در انواع و اندازه‌های مختلف میکروماهواره‌ها و ماهواره‌های مکعبی دارد.
این پیشران تنها 1500 گرم وزن دارد که البته 700 گرم آن مربوط به سوخت و مابقی وزن سازه‌ی آن می‌باشد. کومت می‌تواند نیرویی بین 16 تا 39 میلی نیوتون تولید کند و مانند پیشرانهای سوخت مایع دیگر، مقدار دقیق این نیرو قابل کنترل است. این پیشران قرار است در آینده در دو ماموریت توسط شرکت HawkEye360 و خود شرکت دیپ اسپیس استفاده شود.
مورد اول شامل ماهواره‌های مخابراتی مکعبی HawkEye360 با نام‌های Pathfinder 1,2,3 می‌باشد که اویل سال 2018 به فضا پرتاب می‌شوند و در مدار LEO به فعالیت می‌پردازند و مورد دوم مربوط به کاوشگر Prospector-1 ساخت شرکت دیپ اسپیس است که در زمینه معدنکاری فضایی استفاده خواهد شد و تا سال 2020 به فضا ارسال می‌گردد.
شرکت خصوصی دیپ اسپیس در سال 2013 تاسیس شد و تاکنون بیشتر فعالت‌های این شرکت در زمینه معدنکاری فضایی و ساخت ماهواره‌های کوچک بوده است. این شرکت، همچنین قصد دارد مجموعه‌ای از سامانه‌ها و تکنولوژیهای پیشرانشی ارزان‌قیمت، کارآمد، ایمن و پاک را برای ماموریتهای فضایی آینده توسعه دهد که کومت به نوعی گام نخست این مسیر محسوب می‌گردد. برنامه بعدی دیپ اسپیس پس از عملیاتی کردن کومت، ساخت سامانه‌های پیشرانی است که از منابع فضایی به عنوان سوخت استفاده کنند.