مریم فخیمی: پس از گذشت 50 سال از فتح فضا، ناسا دوباره ایده استفاده از شکافت هسته‌ای برای تولید انرژی در مأموریت‌های فضایی انرژی را بررسی می‌کند. با این حال، تهیه انرژی برای کلونی‌های خارج از زمین یکی از سؤالات بی‌شماری است که باید پیش از رفتن به سیارات دیگر پاسخ داد.
ناسا در حال توسعه راکتورهای کوچک شکافت هسته‌ای است که می‌تواند یکی از آخرین موانع فنی برای زندگی در مریخ را برطرف کند. آزمایش راکتورهای با ارتفاع حدود 2 متری، که به عنوان بخشی از پروژه “کیلوپاور” در سه سال گذشته توسعه یافته است، در ماه سپتامبر آغاز می‌شود. کیلوپاور یک سامانه شکافت کم هزینه و جمع و جور با بودجه 15 میلیون دلاری است.
تولید انرژی هدف اصلی دانشمندان بعد از تولید آب روی سیاره سرخ مریخ است. توانایی تولید انرژی در یک جهان ناشناخته، نشانگر سطح تجربه و دانش ما در کلونی‌سازی سیارات دیگر و سفرهای بین‌سیاره‌ای است؛ اینکه تا چه حد درتولید اتمسفرو پیش نیازهای زندگی و ساخت دستگاه‌های تولید نیروی محرکه که برای اکتشاف در نقاط دوردست فضا به آنها نیاز داریم توانمند هستیم.
کارشناسان ناسا بر این باورند انجام یک عملیات معمولی در مریخ تقریبا به 40 کیلووات توان نیاز دارد؛ این توان برای تامین انرژی 8 خانه در زمین کافی است. آنها فکر می‌کنند بهترین راه برای تولید این انرژی استفاده از شکافت هسته‌ای است.
در صورتی که واحدهای طراحی و تست‌های مربوطه موفقیت آمیز باشد، ناسا این دستگاه‌ها را بر روی مریخ آزمایش خواهد کرد.
براساس گزارش ناسا در سال 2008، حدود 40 کیلووات انرژی برای سفریک انسان به مریخ لازم است.
هر راکتور 10 کیلووات انرژی تولید می‌کند، بنابراین چهار رآکتور برای تأمین انرژی زندگی هشت انسان کافی خواهد بود.
راکتورها با شکافت اتمهای اورانیوم حرارت تولید خواهند کرد که می‌تواند به برق تبدیل شود. این انرژی برای تولید سوخت، هوا، آب و همچنین شارژ باطری مریخ‌نوردها و تجهیزات علمی استفاده خواهد شد.
با توجه به اینکه مریخ تنها حدود یک سوم نور خورشید را دریافت می‌کند. استقاده از انرژی خورشیدی در این سیاره سخت و ناکافی خواهد بود.
آخرین راکتور آزمایش شده توسط ناسا “اسنپ” (SNAP، سامانه نیروی کمک هسته‌ای) نام داشت که در دهه 1960 آزمایش شد. مولد گرما-الکتریکی ایزوتوپی این سامانه نیروی ده‌ها کاوشگرفضایی ازجمله مریخنورد کنجکاوی را تامین کرد. این مولد گونه‌ای باتری اتمی است که گرمای به دست‌آمده از شکافت هسته‌ای را به جریان برق تبدیل می‌کند.
وزارت انرژی ایالات متحده و مرکز تحقیقات گلن ناسا دو شریک اصلی این پروژه 11 میلیون پوندی هستند.