فضاپیمای دراگون که روی یک راکت Falcon 9 نصب شده است، راس ساعت 21 و7 دقیقه سوم ژوئن به وقت محلی از سکوی 39A در مرکز فضایی کندی ناسا واقع در فلوریدا به فضا پرتاب شد. این فضاپیما به عنوان بخشی از پروژه CRS-11 به منظور تامین ملزومات ایستگاه فضایی ماموریت جدید خود را آغاز کرد. این اولین بار است که یک فضاپیمای بدون سرنشین برای بار دوم به ایستگاه فضایی بین‌المللی باز می‌گردد. زمان‌بندی اولیه انجام این ماموریت برای اول ژوئن بود؛ اما به دلیل وضعیت نامناسب آب و هوا و رعد و برق به تعویق افتاد.
در مرحله اول، راکت Falcon 9 تنها 18 ثانیه پس از پرتاب راکت، به حداکثر
ظرفیت تحمل فشار مکانیکی خود رسید و بعد 2 دقیقه و 22 ثانیه موتورهای آن
خاموش شد. سه ثانیه بعد، قسمت اول راکت از فضاپیما جدا شد. در مرحله دوم
تنها موتور باقی مانده برای مدتی کمتر از 7 دقیقه روشن شد و 10 دقیقه و 20
ثانیه پس از پرتاب، فضاپیما از آن جدا شد. دو دقیقه بعد، پنل‌های خورشیدی
فضاپیماباز شدند تا توان الکتریکی لازم برای حرکت آن را تامین کنند.
در
همین هنگام موتورهای بخش اول راکت Falcon 9 روشن شدند تا آن را در نقطه
فرود واقع در ایستگاه نیروی هوایی Cape Canaveral به زمین بنشانند. در
حال حاضر فضاپیمای دراگون در حال بررسی عملکرد سیستم‌های کنترل برای انجام
مانورهایی به‌منظور فرود آمدن روی ایستگاه فضایی بین‌المللی در تاریخ 5
ژوئن است. قرار است این فضاپیما یک محموله 2721 کیلویی از تجهیزات و
ملزومات را به ایستگاه فضایی بین‌المللی حمل کند. فضاپیمای دراگون پیش از این در ماه سپتامبر سال 2014 میلادی در ماموریت CRS-4 به ایستگاه فضایی بین‌المللی رفته بود.