مقامات نیروی هوایی آمریکا پس از آنکه متوجه شدند شیء دیگری در کنار این ماهواره ۲۲ ساله به‌نام DMSP F۱۲ در حال چرخش در مدار است، خبر انهدام آن را تأیید نمودند. ماهواره DMSP F۱۲ که طول عمر عملیاتی آن در سال ۲۰۰۸ تمام شده بود، دارای همان نوع مونتاژ باتری بود که موجب انهدام ماهواره DMSP F۱۳ در سال ۲۰۱۵ شده بود.
اگرچه هر دو ماهواره ساخت شرکت لاکهید مارتین بوده و به فاصله کمتر از یک سال پرتاب شدند، DMSP F۱۳ زمانی ک ه هنوز در حال کار بود، منهدم شد و حدود ۱۵۰ زباله فضایی ایجاد کرد.
بر خلاف آن، ماهواره DMSP F۱۲ در سال ۲۰۰۸ به حالت خاموشی فرو رفت. بدین‌منظور لازم بود تمامی سوخت باقی‌مانده ماهواره بسوزد که این امر موجب آزاد شدن گازهای فشرده و تمام شدن باتری می‌شود.
با این وجود، خاموشی مناسب ماهواره DMSP در پایان طول عمر عملیاتی ، ضامن عدم انهام فاجعه‌آمیز آن نیست. برای مثال، در سال ۲۰۰۴ یک فضاپیمای ۱۳ ساله DMSP که طول عمر عملیاتی گذاشته و مراحل خاموشی خود را به‌صورت طبیعی پشت سر گذشته بود، با DMSP F۱۱ برخورد کرد و پس از انهدام به ۵۶ زباله فضایی تبدیل شد. این ماهواره پیش از این طول عمر عملیاتی خود را پشت سر گذاشته و با موفقیت به حالت خاموشی فرو رفته بود.
پس از انهدام ماهواره DMSP F۱۳ در سال ۲۰۱۵ ، نیروی هوایی اظهار داشت مجموع ۹ ماهواره DMSP که در سال‌های ۱۹۸۲ تا ۱۹۹۷ پرتاب شدند، به مشکل یکسان خرابی مونتاژ باتری برخورده بودند. در آن زمان، ۷ ماهواره DMSP در مدار بودند که با انهدام ماهواره DMSP F۱۲ این تعداد به ۶ ماهواره کاهش پیدا کرد و از این میان تنها ماهواره DMSP F۱۴ هنوز در حال کار است.
نیروی هوایی همچنین با اشاره به عدم وجود ابزار تله‌متری در ماهواره DMSP F۱۲، تشخیص علت انهدام آن را دشوار دانست.
خاطرنشان می‌سازد نیروی هوایی آمریکا هنوز ۵ ماهواره عملیاتی DMSP در مدار دارد که جدیدترین آنها DMSP F۱۸ در سال ۲۰۰۹ و قدیمی‌ترین آنها در سال ۱۹۹۷ پرتاب شده است. شایان ذکر است در ماه فوریه ۲۰۱۶ نیروی هوایی کنترل DMSP F۱۹ را به‌دلیل خرابی برق روی‌برد ماهواره از دست داد و این ماهواره کمتر از دو سال در مدار باقی ماند.
