آژانس فضایی اروپا، اطلاعات جدیدی درباره سقوط سطح‌نشین شیاپارلی منتشر کرده است. شیاپارلی بعد از باز کردن چترهایش، طبق محاسبه‌ای که انجام داده، خودش را زیر سطح مریخ تصور کرده است! در حالی که هنوز دو مایل در آسمان بوده است! وضعیت چتربازی را در نظر بیاورید که قبل از رسیدن به زمین شروع به جمع کردن چترهایش بکند. مسلما سرنوشت خوشایندی در انتظارش نخواهد بود!
این یکی از آخرین بروزرسانی‌ها درباره سطح‌نشین شیاپارلی خواهد بود و دلیل سرنوشت رخ داده برای آن را در تاریخ 19 اکتبر، بیش از پیش مشخص می‌کند.
شیاپارلی به طور طبیعی چترهایش را در ارتفاع 12 کیلومتری از سطح مریخ باز کرده، درحالیکه با سرعت 1730 کیلومتر بر ساعت در حرکت بوده است. همانگونه که برنامه‌ریزی شده بود، پس از مدت کوتاهی، شیاپارلی سپر حرارتی خودش را نیز در ارتفاع 7.8 کیلومتری رها کرده است. اما وقایع پس از آن در نوع خودش افتضاح بوده است!
اشتباه محاسباتی و رها کردن چتر در فاصله ی 2 مایلی تا سطح
همانطور که شیاپارلی مشغول کم کردن ارتفاعش بوده، سیستم اندازه‌گیری اینرسی آن، شروع به محاسبه سرعت چرخشش کرده است. بنا به دلیلی، این سیستم، سرعت دوران بیشینه‌ای را برای مدت زمان یک ثانیه بیشتر از آن که برای این مرحله قابل انتظار است، محاسبه کرده است. وقتی این اطلاعات اشتباه به سیستم ناوبری سطح‌نشین ارسال شده، این سیستم نیز ارتفاع شیاپارلی را منفی و زیر سطح مریخ بدست آورده است!
به این صورت وقایع بعدی همگی در زمان‌های که نباید اتفاق می‌افتادند، انجام شدند. چتر نجات زودتر از موقع رها شده، پیشرانه‌های ترمزی خیلی زود فعال و متوقف شده و بعد از آن سایر سیستم‌های مربوط به بعد از فرود، فعال شده‌اند. در تمامی این زمان‌ها شیاپارلی همچنان در آسمان مریخ و در ارتفاع حدود 3.7 کیلومتری مشغول سقوط آزاد بوده است. سقوطی که به له‌شدن آن با سرعت 300 کیلومتر بر ساعت انجامیده است.
خوشبختانه این اتفاقات قابلیت آن را داشتند تا در شبیه‌سازی‌های کامپیوتری بازسازی شوند. اینگونه، طراحان این ماموریت فرصتش را خواهند داشت تا ناهنجاری‌های بوجود آمده را تصحیح کنند. چرا که ماموریت مشابه دیگری توسط سازمان فضایی اروپا برای پرتاب در سال 2020 برنامه‌ریزی شده است و این سازمان اصلا دوست ندارد تا شکست مشابه دیگری را نظاره‌گر باشد.
نقاط نورانی تصاویر ،تکه تکه های شیاپارلی می باشد