استارت‌آپ آمریکایی رلتیویتی اسپیس (Relativity Space) برنامه دارد یک حامل فضایی دو مرحله‌ای کاملا قابل استفاده مجدد توسعه دهد. این حامل با نام تران-۱ (Terran-1) با بهره‌گیری از فناوری چاپ سه‌بعدی ساخته می‌شود و علاوه‌بر هر دو مرحله آن، دماغه مخروطی محافظ محموله حامل نیز قابل بازیابی خواهد بود. تران-۱ دارای ۳۵ متر طول و قطر ۲.۳ متر بوده و می‌تواند ۹۰۰ کیلوگرم محموله را به ارتفاع ۵۰۰ کیلومتری سطح زمین منتقل کند. نیروی مرحله اول این حامل توسط ۹ موتور آئِون-۱ (Aeon-1) تامین می‌شود؛ موتورهایی که از اکسیژن مایع و متان به‌عنوان سوخت بهره می‌برند.
استارت‌آپ مذکور همچنین اعلام کرده است حامل بزرگتر از این نوع با امکان حمل محموله بسیار سنگین‌تر را تا سال ۲۰۲۴ توسعه خواهد داد؛ حاملی موسوم به تران-آر (Terran-R) که می‌تواند انسان را به مریخ ببرد. تران-آر ۶۶ متر طول و ۴.۹ متر قطر داشته و قادر به حمل بیش از ۲۰ تن محموله به مدار لئو است. مرحله اول حامل یادشده نیروی خود را به‌وسیبه ۷ موتور آئِون-آر تامین خواهد کرد که موتورهایی مشابه با آئِون-۱ اما قوی‌تر از آن‌ها هستند.
رلتیویتی اسپیس ادعا می‌کند قادر است چنین حامل‌هایی را ظرف مدت ۶۰ روز با قطعاتی صد برابر کمتر از دیگر شرکت‌ها توسعه دهد. بنابر اعلام مدیران رلتیویتی اسپیس، تاکنون ۹ مشتری مختلف برای استقرار ماهواره‌هایشان در مدار به‌وسیله تران-۱، قراردادهایی را با استارت‌آپ مذکور امضا کرده‌اند.