اخترشناسان با بررسی داده‌های تلسکوپ فضایی هابل، هشت فوران رادیویی سریع یا FBR (سرواژه Fast Radio Burst) کشف کردند که پنج مورد از آن‌ها منشا عجیبی داشته و می‌‌توانند به ستاره‌های نوترونی یا حتی به فرازمینی‌ها مربوط باشند. فوران‌های رادیویی سریع همان‌طور که از نامشان پیداست پالس‌های رادیویی سریعی هستند که طول آن‌ها کمتر از یک میلی‌ثانیه است. این پالس‌ها گاهی اوقات در آهنگی منظم یا نامنظم تکرار می‌شوند، اما اکثر آن‌ها تنها یک فوران لحظه‌ای هستند. بنابر این پژوهش هر ۵ فوران رادیویی سریع از بازوهای مارپیچی کهکشان به زمین رسیده‌اند، اما اخترشناسان تاکنون نتوانسته‌اند منشا این فوران‌ها را کشف کنند. بازوهای مارپیچی نقاطی هستند که از مرکز مارپیچی و کهکشان‌های مارپیچی بسته کشیده شده‌اند.
اصلی‌ترین احتمالی که برای علت این فوران‌ها وجود دارد نوعی از ستاره‌های نوترونی به نام مگنتار (magnetar) هستند که میدان‌های مغناطیسی فوق‌العاده قدرتمندی دارند و تابش‌های بسیار پرانرژی از خود گسیل می‌کنند. بااین‌حال برخی از دانشمندان احتمال می‌دهند که منشا آن‌ها ماده تاریک، برخورد اجرام بسیار پرجرم کیهانی یا حتی فناوری فرازمینی باشد. همچنین منشا این پالس‌ها می‌تواند بازوهای بیرونی کهکشان‌ها یعنی محل تولد ستاره‌های جوان نیز باشد.
این تصاویر در طول موج فرابنفش و نزدیک فروسرخ ثبت شده‌اند و اولین تصاویر با کیفیتی هستند که از این فوران‌ها به‌دست آمده‌اند. نخستین فوران رادیویی سریع در سال ۲۰۰۱ از زمین عبور کرد، اما دانشمندان تا زمان بررسی‌های بعدی در سال ۲۰۰۷ متوجه این داده‌ها نشدند. این داده‌ها حاکی از پالس‌هایی رادیویی بود که به‌اندازه فعالیت خورشید در طول یک سال انرژی آزاد می‌کرد، اما تنها در چند میلی‌ثانیه قابل ردیابی بود. این ویژگی، مطالعه آن‌ها را بسیار دشوار کرد و تا همین اواخر حتی از وجود فوران‌های رادیویی سریع تکرارشونده اطلاعی در دست نبود. اما کشف فوران‌هایی به ستاره‌شناسان کمک کرده تا نظریه‌های دقیق‌تری درباره علت این پدیده طرح کنند.
