یافته‌های محققان نشان می‌دهد منشا اصلی ذرات فرازمینی روی کره خاکی، گردوغبارهای کیهانی هستند و نقش این گردوغبارهای میان‌سیاره‌ای می‌تواند به دانشمندان در درک چگونگی تامین آب و مولکول‌های کربنی به زمین در اوایل تاریخ شکل‌گیری آن کمک کند. گردوغبارهای مذکور سالانه به ۵۲۰۰ تن می‌رسد که چیزی بیش‌از گردوغبارهای ورودی توسط شهاب‌سنگ‌های بزرگتر است، اما شکار ذرات آن‌ها کار ساده‌ای نیست. در ابتدا باید دید چگونه می‌توان ریزشهاب‌سنگ‌هایی را که مقیاس چند دهم تا صدم میلی‌متر دارند، پیدا کرد و همچنین به یک محدوده خالی از هر گونه گردوغبار زمینی نیاز است. برای این منظور توجه محققان به قلب قطب جنوب جلب شد که به‌دلیل آمار کم بارش برف و شرایط برفی دست‌نخورده، یک موقعیت عالی برای شکار ذرات گردوغبار کیهانی است.
به‌گفته مرکز ملی پژوهش‌های علمی فرانسه (French National Centre for Scientific Research) طی بیش از ۲۰ سال گذشته، ۶ ماموریت تحقیقاتی در ایستگاه فرانسوی-ایتالیایی کونکوردیا (Concordia) در فاصله ۱۱۰۰ کیلومتری ساحل آدلی (Adélie) در قطب جنوب انجام گرفته است. در این پژوهش‌ها محققان توانسته‌اند نمونه‌های خالص برف را از گودال‌هایی به‌عمق ۲ متر جمع‌آوری کنند. این گودال‌ها جایی در خلاف جهت باد نسبت به موقعیت ایستگاه تحقیقاتی قرار گرفته است تا از هرگونه آلودگی برای نمونه‌ها توسط انسان‌‌ها جلوگیری شود.
همچنین بیش‌از دو دهه است که دانشمندان مقادیر کافی از ریزشهاب‌سنگ‌ها را در اندازه‌های ۳۰ تا ۳۰۰ میکرومتر جمع‌آوری کرده‌اند، تا میزان آن دسته از ذرات گردوغبار فرازمینی را که روی زمین می‌نشینند، محاسبه کنند. آن‌ها تخمین زده‌اند سالانه ۱۵ هزار تن ذرات گردوغبار کیهانی به‌سمت زمین می‌آیند؛ هرچند که بیشتر ذرات مذکور در ابتدای ورود به زمین در جو می‌سوزند و این امر سبب می‌شود در نهایت ۵۲۰۰ تن از ذرات میان‌سیاره‌ای بر سطح سیاره زمین بنشیند.