دانشمندان در مطالعه‌ای ۵ سامانه ستارهای به‌نام‌های کپلر-۳۴و۳۵و۳۸و۶۴و۴۱۳ (413&64&38&35&Kepler-34) را یافتند که همگی آن‌ها احتمالا از حیات پشتیبانی می‌کنند. محققان دانشگاه واشینگتن (University of Washington) آمریکا و دانشگاه نیویورک (New York University) امارات طی یک چارچوب ریاضی جدید نشان دادند این پنج سامانه که ۲۷۶۴ و ۵۹۳۳ سال نوری از زمین فاصله دارند، چگونه در صورت فلکی ماکیان (Cygnus) و صورت فلکی شلیاق (Lyra) هر یک دارای یک منطقه قابل سکونت دائمی هستند.
یک منطقه قابل سکونت ناحیه‌ای از فضا در نزدیکی ستارگان است که آب مایع می‌تواند شکل بگیرد و در سطح یک سیاره مانند زمین باقی بماند. یکی از این سامانه‌ها موسوم به کپلر-۶۴ حداقل چهار ستاره در مرکز خود دارد که در حال چرخش به دور یکدیگر هستند، درحالی‌که بقیه سامانه‌ها هرکدام فقط دو ستاره دارند. همچنین همه آن‌ها میزبان حداقل یک سیاره غول‌پیکر برابر یا بزرگتر از نپتون هستند.
مناطق قابل سکونت در اطراف سامانه‌های ستارهای این پنج سامانه بین ۰.۴ تا ۱.۵ واحد نجومی گسترده هستند و از فواصل ۰.۶ تا ۲ واحد نجومی از مرکز جرم میزبان ستارگان دوگانه خود شروع می‌شوند. سامانه‌های مذکور با پرتاب چندین تلسکوپ فضایی جدید برای شکار سیاره‌های فراخورشیدی احتمالا در دهه آینده مورد توجه بسیاری قرار خواهند گرفت.
فعل و انفعالات گرانشی در سامانه‌های چند ستارهای به‌ویژه هنگامی‌که سیاره‌های غول‌پیکر در آن‌ها وجود دارند، احتمال پیدایش و بقای حیات را کاهش می‌دهند. به‌عنوان مثال این سیاره‌ها ممکن است با ستارگان میزبان خود برخورد کنند یا از مدار خود خارج شوند. حتی سیاره‌های فراخورشیدی شبیه زمین نیز که طی حوادث اولیه کیهان سالم مانده‌اند، به‌دلیل اینکه در مدارهای بیضوی قرار دارند، تغییرات چرخه‌ای شدیدی را در شدت و طیف تابش تجربه می‌کنند.
سیاره‌های غول‌پیکر در سامانه‌های ستارهای دوگانه، احتمال وجود یک جهان قابل سکونت را رد نمی‌کنند. به‌گفته نیکولاس جئورگاکاراکوس (Nikolaos Georgakarakos)، پژوهشگر بخش علوم دانشگاه نیویورک، زندگی در سیاره‌هایی که در منطقه قابل سکونت سامانه خود قرار گرفته‌اند، درست مانند زمین احتمال بالایی برای تکامل دارند. وی ادامه داد: «در اینجا به بررسی وجود منطقه قابل سکونت در ۹ سامانه شناخته‌شده با ۲ یا چند ستاره در مدار سیاره‌های غول‌پیکر پرداخته می‌شود. همچنین برای اولین بار نشان داده می‌شود که کپلر-۳۴، -۳۵، -۶۴ و -۴۱ به‌ویژه کپلر-۳۸ برای میزبانی از دنیاهای زمین‌مانند دارای اقیانوس‌ها مناسب هستند.»