محققان دانشگاه کپنهاگن (Copenhagen University) دانمارک در پژوهشی به بررسی اثر «ماده تاریک مغناطیسی» در انبساط جهان پرداختند. این تیم تحقیقاتی یک مدل را توسعه دادند که شناخته‌شده‌های دنیا از جمله سرعت انبساط و جاذبه زمین را در خود جای داده است؛ اما به ثابت کیهان‌شناسی که دلیل این انبساط است توجهی نکرده، در عوض به ذرات ماده تاریک یک نیروی اضافی متناسب با سرعتشان اعمال کردند و آن را شبیه به نیروی مغناطیسی فرض کردند.
مطابق مشاهده محققان، جهان شبیه‌سازی‌شده درست مثل همان روشی که رصد و شناخته شده است، انبساط یافت و یک ماده تاریک مغناطیسی کافی بود تا سرعت انبساط آن را افزایش دهد.
البته پژوهش مذکور به‌تنهایی وجود انرژی تاریک را رد نمی‌کند و همین‌طور این موضوع از آن برداشت نمی‌شود که ماده تاریک، مغناطیسی است و به بررسی‌های بیشتر با بهره‌گیری از مدل‌های دقیق‌تر احتیاج دارد. استین هارل هانسن (Steen Harle Hansen)، نویسنده اصلی این تحقیق، عنوان می‌کند: «هنوز اطلاعات زیادی در مورد ماده تاریک به‌دست نیامده است، به‌غیر از اینکه این ماده بک ذره سنگین و کند است. ما آگاه هستیم که ذرات عادی در هنگام حرکت، دارای خاصیت مغناطیسی می‌شوند و آهن‌رباها یکدیگر را جذب یا دفع می‌کنند؛ بنابراین شاید این همان اتفاقی باشد که در جهان هستی در حال رخ دادن است، اینکه این گسترش دائمی ماده تاریک به‌لطف نوعی نیروی مغناطیسی در حال اتفاق افتادن است.»
متداول‌ترین مدل کیهان‌شناسی، محتویات جهان را به سه بخش تقسیم می‌کند؛ ماده عادی که هر روز آن را مشاهده، لمس و با آن ارتباط داریم و تنها نزدیک به ۵ درصد از تمام محتوای جهان را تشکیل می‌دهد. انرژی تاریک که بیشترین محتوای جهان حدود ۶۸ درصد را تشکیل می‌دهد و به‌‌نظر می‌رسد که نیروی مذکور با سرعت زیاد همه چیز را از هم دور می‌نماید.
در پایان نیز یک ماده تاریک مغناطیسی که فرض می‌شود ۲۷ درصد باقی‌مانده از محتویات جهان را تشکیل می‌دهد. ظاهرا وجود این ماده است که کهکشان‌ها و خوشه‌‌های کهکشانی را با تاثیر گرانشی قوی در کنار یکدیگر نگه داشته است؛ اما ماده مذکور با نور برهم‌کنش ندارد و به‌همین‌دلیل قابل مشاهده نیست.
هانس اظهار می‌کند: «کشف تیم ما شاید تنها یک تصادف باشد، اما اگر این‌گونه نباشد چنین امری می‌تواند باعث تغییر درک ما از ترکیب جهان و دلیل گسترش آن شود. این نخستین جایگزین برای انرژی تاریک نیست که تا به امروز پیشنهاد شده است؛ این احتمال وجود دارد که اثرات ماده تاریک و انرژی تاریک به‌واسطه یک سیال تاریک با جرم منفی به‌وجود آمده باشد که جهان را پر کرده است و شاید ساختار کیهان باعث گسترش جهان با سرعت‌های مختلف در مکان‌های مختلف و ایجاد اثر کلی شتاب می‌شود و یا در خصوص ثابت کیهان‌شناسی حق با آلبرت اینشتین باشد.