بر اساس نتایج مطالعات آژانس فضایی آمریکا، شفق‌های قطبی فرابنفش مشتری توسط ذرات بارداری تولید می‌شوند که از قمر آتشفشانی آیو (Io) این سیاره فرار می‌کنند. مشاهدات فضاپیمای جونو (Juno) ناسا به ستاره‌شناسان کمک کرد تا بتوانند شفق‌های قطبی سیاره مشتری را با دقت مطالعه کنند. در نهایت منشا شفق قطبی دایره‌ای این سیاره که به رنگ آبی روشن است، توسط جونو رصد شد. آیو نزدیکترین قمر از قمرهای گالیله‌ای مشتری به این سیاره بوده و سیزدهمین جسم در منظومه شمسی بر پایه جرم و حجم است.
نمایش شفق قطبی مشتری که با نام «طوفان‌های بامدادی شفق قطبی» شناخته می‌شود، صبح زود در قطب‌های شمال و جنوب این سیاره پدیدار می‌گردند. به‌گفته محققان ناسا و دانشگاه لیژ (University of Liège) بلژیک این نمایش بی‌نظیر و گذرا نور سیاره مشتری به روشی ایجاد می‌شود که مشابه ایجاد ریزطوفان‌های شفق قطبی در آسمان کره زمین است. هر دو سیاره ضمن تولید میدان مغناطیسی، ذرات بارداری را جذب می‌کنند که با این میدان واکنش نشان داده و باعث ایجاد نورهای درخشان شفق می‌شوند.
نورهایی که طوفان بامدادی مشتری را تشکیل می‌دهند، با الگوهای باد خورشیدی مطابقت ندارند. این موضوع سبب شد تا محققان دریابند بیشتر آن‌ها از ذرات بارداری که از قمر آیو فرار کرده‌اند، تشکیل شده‌اند. این ذرات یونیزه می‌شوند و توسط میدان مغناطیسی اطراف این سیاره غول‌پیکر گازی به‌دام می‌افتند و باعث ایجاد نمایش نور در اطراف مناطق قطبی می‌شوند. محققان دریافتند طوفان‌های بامدادی در نیمکره شب (پشت به خورشید) این سیاره ایجاد شده و همزمان که سیاره می‌چرخد، شفق قطبی نیز با آن می‌چرخد و به بخش روز آن می‌رود.