پژوهشگران روشی جدید برای تبدیل متان به سوخت حامل‌های فضایی ابداع کرده‌اند که می‌تواند راهی مناسب برای تأمین نیروی مورد نیاز حامل‌ها و افزایش انعطاف‌پذیری در مأموریت‌های سرنشین‌دار به مریخ باشد. محققان شرکت اسپیس‌ایکس (SpaceX) هنگام جستجوی روش‌هایی برای ترکیب آب از یخ‌های سیاره سرخ با دیاکسیدکربن جهت تهیه کربن و هیدروژن کافی به‌منظور تولید متان چنین روشی را یافتند. در صورت موفقیت این طرح می‌توان از مواد موجود در مریخ مانند آب و دیاکسیدکربن برای تأمین سوخت حامل‌ها در سفرهای بین این سیاره و زمین استفاده کرد.
محققان بدین منظور به یک روش دو مرحله‌ای موجود برای تبدیل آب به اکسیژن قابل تنفس در ایستگاه فضایی بین‌المللی روی آوردند. آن‌ها با بهره‌گیری از یک کاتالیزور فلز روی تک اتمی موفق به کاهش آن به یک مرحله شدند. در روش جدید، روی نقش یک کاتالیزور را برای انجام واکنش ایفا می‌کند و طی آن دیاکسیدکربن به متان بدل می‌شود. هولین شین (Huolin Xin)، فیزیکدان دانشگاه کالیفرنیای (University of California) آمریکا، نتایج آزمایش‌ها در این رابطه را امیدوارکننده می‌خواند.
وسایل نقلیه فضایی فعلی معمولاً از سوخت مبتنی بر متان استفاده نمی‌کنند؛ این بدان معناست که فرایند جدید می‌بایست با فناوری‌های پیشرانه آینده سازگار باشد. البته برخی شرکت‌ها از جمله خود اسپیس‌ایکس پیش‌تر در مورد استفاده از سوخت متان برای مأموریت‌های فضایی اقداماتی انجام داده‌اند و حامل‌های در حال توسعه خود را مبتنی بر سوخت متان طراحی کرده‌اند. برای نمونه می‌توان به موتور رپتور (Raptor) حامل فضایی استارشیپ (Starship) اسپیس‌ایکس، موتور BE-4 شرکت آمریکایی بلو اورجین (Blue Origin) و همچنین حامل فضایی فایرفلای آلفا (Firefly Alpha) متعلق به دیگر شرکت آمریکایی به‌نام فایرفلای ائرواسپیس (Firefly Aerospace) اشاره کرد.
تلاش برای استفاده از متان به‌عنوان سوخت پرتابگرها از آن جهت است که بهره‌گیری از این ماده نسبت به هیدروژن مایع در حامل‌های فضایی مزایایی دارد. برای مثال، هیدروژن مایع در موتور پرتابگرها باقی‌‌مانده کربن برجای می‌گذارد که باید آن را پیش از استفاده بعدی پاکسازی کرد؛ امری که انجامش در مأموریت‌هایی مانند سفر به مریخ آسان به‌نظر نمی‌رسد.