گروهی از محققان دانشگاه واشنگتن (Washington University) آمریکا طرحی را پیشنهاد کردهاند که آب نمک مریخ را به سوخت و اکسیژن تبدیل میکند. این سامانه از الکتریسیته برای تبدیل آب شور به اکسیژن و هیدروژن استفاده میکند و مشخص شده که میتواند در جو مریخ در دمای منفی ۳۳ درجه فارنهایت نیز کار کند. در سیاره سرخ آب وجود دارد، اما قسمت عمدهای از آن یخ زده و باقی آن نیز با نمک مخلوط شده که این امر باعث میشود فضانوردانی که به مریخ میروند، نتوانند از آب موجود در آنجا استفاده کنند.
این فناوری که نوعی دستگاه الکترولیز (Electrolysis) آب نمک میباشد ۲۵ برابر بیشتر از فناوری ناسا موسوم به MOXIE (سرواژه Mars Oxygen In-Situ Resource Utilization Experiment) که ژوئیه۲۰۲۰ همراه کاوشگر استقامت (Perseverance) راهی مریخ شد، اکسیژن تولید میکند. ویجی رامانی (Vijay Ramani)، محقق دانشگاه واشنگتن، میگوید: «این فناوری بههمان اندازه که در مریخ مفید است در کره زمین نیز مفید میباشد، چرا که میتواند اقیانوسها را بهعنوان یک منبع اکسیژن و سوخت مناسب تبدیل کند.»
دستگاه مذکور دارای دو قسمت در اطراف خود است که یکی از بخشها آب را جدا میکند تا یون هیدروکسیل (Hydroxy) ایجاد کند و دیگری مجدداً آب را برای تولید اکسیژن جدا مینماید. اگرچه این فناوری در حال حاضر روی زمین درست شده، اما هزینهبر است و احتمالاً نخواهد توانست در برابر دمای انجماد مریخ مقاومت کند. ازاینرو رامانی و دیگر محققان این مطالعه تصمیم گرفتند نسخه قابلحمل این فناوری را بسازند که بهطور مداوم و بدون نیاز به گرم کردن یا تصفیه منبع آب بتواند در سیاره سرخ کار کند.
شیهاری سانکاراسبرامانیان (Shrihari Sankarasubramanian)، سرتیم تحقیقاتی این مطالعه، اظهار میکند: «پرکلرات (Perchlorate) محلول در آب (بهاصطلاح ناخالصی) در محیطی مانند مریخ کاربردی است؛ زیرا از یخزدگی آب جلوگیری میکنند و همچنین با کاهش مقاومت الکتریکی، عملکرد سامانه الکترولیز را بهبود میبخشد.» این تحقیق حاصل دادههای کاوشگر مریخی فینیکس (Phoenix) ناسا است که در سال ۲۰۰۸ سیاره سرخ را بررسی کرد.
دانشمندان میدانند برای زندگی در مریخ حتی بهطور موقت نیز فضانوردان باید برخی از نیازهای خود بهویژه اکسیژن و سوخت را در سیاره سرخ تولید کنند. مریخنورد استقامت در حال حاضر با حمل ابزارهایی که از الکترولیز در دمای بالا استفاده میکنند، در حال سفر بهسوی مریخ است. محققان امیدوارند بتوانند در آینده برای توسعه بیشتر این سامانه با ناسا همکاری کنند.