امروزه پژواک مهبانگ (BigBang) را میتوان بهصورت تابش زمینه کیهانی مشاهده کرد. میلیاردها سال پیش این تابش الکترومغناطیسی با الکترونهای داغ درون نوارها روبهرو شد، انرژی را جمع کرد و گاز نمایان گردید. میزان بروز این اثر بستگی به فشار حرارتی دارد که توسط دمای الکترونها تعیین میشود. با تعیین دمای اثر سونیائف زلدوویچ میتوان فشار حرارتی درون گاز را متوجه شد.
جزئیات تابش زمینه کیهانی توسط تلسکوپ فضایی پلانک (Planck) آژانس فضایی اروپا (ESA) بهدستآمده و رصد کهکشانها به کمک رصدخانه SDSS (سرواژه Sloan Digital Sky Survey) در آمریکا انجام میگیرد. اخترشناسان با ترکیب این دادهها توانستهاند به جزئیات گرمایش بینکهکشانی پی ببرند. این گروه مجهز متوجه شد که میانگین دمای الکترون در این نوارها از ۷۰۰ هزار کلوین در نزدیک به ۸ میلیارد سال پیش به تقریباً ۲ میلیون کلوین رسیده است. این گرما نتیجه ورود جریان گاز به این نوارهاست که درون ساختارهای در حال فروپاشی گرم میشوند و با گذر زمان دمای این نوارها همچنان افزایش پیدا میکند.
از تار کیهانی بهعنوان مواد متصل به اولین کهکشانها در جهان مطرح میشود و با گذر زمان تأثیر گرانشی آن برجستهتر گردید و گازهای بیشتری را وارد کرد. یی کوان چیانگ (Yi-Kuan Chiang)، محقق دانشگاه ایالتی اوهایو (Ohio State University) آمریکا، اظهار میکند: «با تکامل گیتی، گرانش، ماده تاریک و گاز موجود در فضا را با هم به سمت کهکشانها و خوشههای کهکشانی میکشد. این کشش بهاندازهای شدید است که گازهای بیشتری گرم میشوند.»