دانشمندان شواهدی از رگبارها و سیلابهای عظیمی در مریخ پیدا کردهاند که میتواند میلیاردها سال پیش این سیاره را بهشدت تحت تأثیر قرار داده باشد. مطالعات جدید نشان میدهد که سیلابهای عظیم میتواند ویژگیهای سطحی سیاره سرخ و حتی آبوهوای آن را تغییر داده باشد. دانشمندان دانشگاه کرنل (Cornell University) آمریکا با همفکری دیگر پژوهشگران گمان میکنند که یک سیل عظیم از برخورد شهابسنگی به مریخ در حدود ۴ میلیارد سال پیش آغاز شده است. طبق پژوهش آنها، این برخورد میتواند گرمای کافی برای ذوب شدن بخشهای یخی مریخ، آزاد شدن بخار آب در جو و ایجاد طوفان سراسری را در سیاره ایجاد کرده باشد.
در این رویداد برخوردی عظیم، کربندیاکسید و متان آزاد شده که ضمن ترکیب با بخار آب برای مدتی کوتاه، آبوهوایی گرم و مرطوب را در سیاره سرخ ایجاد کرده؛ امری که منجر به ایجاد بارانهای سیلآسا در سراسر سیاره شده است. تصاویر پیشین از سطح مریخ نشان میداد که این سیاره در گذشته سیلی فاجعهبار را تجربه کرده است. اما اکنون طبق آنچه که دانشمندان با استفاده از دادههای مریخنورد کنجکاوی (Curiosity) ناسا شناسایی کردند، سیلاب مذکور حدود ۴ میلیارد سال پیش دهانه گیل (Gale) مریخ را فراگرفته است.
این سیلاب عظیم سطح مریخ را بهصورت رسوباتی از سنگ و گردوغبار بهطول ۱۰ متر درآورده است. آب جاری در سطح مدتهاست که ازمیان رفته، اما دانشمندان حدس میزنند وقوع سیل نشان میدهد که این سیاره در آن زمان قابل سکونت بوده است. آلبرتو فیرن (Alberto Fairén)، پژوهشگر دانشگاه کرنل، دراینباره میگوید: «مریخ از نظر زمینشناختی بسیار فعال بوده و این سیاره شرایط لازم را برای پشتیبانی از وجود آب مایع در سطح خود داشته است.»