اسپیس‌ایکس ماهواره اقیانوس‌شناسی مشترک میان آمریکا و اروپا را به فضا پرتاب کرد

شرکت اسپیس‌ایکس (SpaceX) یک ماهواره اقیانوس‌شناسی‌ مشترک میان آمریکا و اروپا را با هدف سنجش سطح آب‌های آزاد به فضا پرتاب کرد. این عملیات روز شنبه ۲۱نوامبر (اآذر) ساعت ۱۷:۱۷ به‌وقت گرینویچ از پایگاه نیروی هوایی وندنبرگ (Vandenberg) در ایالت کالیفرنیای آمریکا توسط ماهواره‌بر فالکون-۹ (Falcon-9) انجام گرفت. ماهواره مذکور با نام سنتینل-۶ (Sentinel-6) یا جیسون-سی‌اس (Jason-CS) اولین مأموریت از دو مأموریتی می‌باشد که به‌طور مشترک توسط ناسا، اداره ملی اقیانوسی و جوی (NOAA) ایالات متحده، مرکز ملی مطالعات فضایی (CNES) فرانسه و همچنین سازمان بهره‌برداری از ماهواره‌های هواشناسی اروپا (EUMETSAT) اپراتوری خواهد شد.

سنتینل-۶ یک مأموریت راداری است که توسط شرکت‌های اروپایی ایرباس دیفنس اند اسپیس (Airbus Defence and Space) و تالس آلنیا اسپیس (Thales Alenia Space) ساخته شده است. این ماهواره که با نام سنتینل-۶ مایکل فریلیچ (Sentinel-6 Michael Freilich) نیز از آن یاد می‌شود، دارای وزنی در حدود ۱۰۰۰ کیلوگرم بوده و با عمر طراحی ۵ سال، در فاصله تقریباً ۱۳۰۰ کیلومتری از سطح زمین قرار گرفته است. همچنین باس ماهواره‌ای به‌کار رفته در آن بر اساس باس کریوست-۲ (CryoSat-2) ساخته شده و تبادل داده بین این ماهواره و ایستگاه زمینی در باند‌های S و X صورت می‌گیرد.

سنتیل-۶ تداوم ارزیابی سطح آب‌های آزاد طی سه دهه را تضمین می‌کند؛ امری که از سال ۱۹۹۲ با پرتاب ماهواره تاپکس-پوسایدن (TOPEX-Poseidon) آغاز شد. تجهیزات این ماهواره نسبت‌ به ماهواره‌های قبلی جیسون که آن‌ها هم مشترکاً توسط آمریکا و اروپا اپراتوری می‌شوند، ارتقاء یافته‌اند. ماهواره‌های سری قبلی در سال‌های ۲۰۰۸ و ۲۰۱۶ به فضا پرتاب شده بودند. همچنین دومین ماهواره سری جدید در سال ۲۰۲۶ راهی مدار زمین خواهد شد.

نمای ماهواره سنتینل-۶

ناسا و آژانس فضایی اروپا (ESA) برای ساخت ماهواره مذکور که بخشی از برنامه کوپرنیک (Copernicus) محسوب می‌شود، هر کدام حدود نیم میلیارد دلار هزینه کرده‌اند. کوپرنیک بزرگ‌ترین برنامه منفرد دیدبانی زمین در دنیاست که توسط کمیسیون اروپا و با همکاری آژانس فضایی اروپا انجام می‌شود. اهداف این پروژه دستیابی به داده‌های کلان از سراسر جهان به‌صورت پیوسته و با کیفیت بالا و همچنین تهیه اطلاعات دقیق و در دسترس، بهبود مدیریت محیط و درک تأثیرات تغییر اقلیم بر زمین عنوان شده است.

فالکون-۹ که در این مأموریت از آن استفاده شد، یک ماهواره‌بر دو مرحله‌ای با قابلیت بازگشت‌پذیری است که طول کلی آن ۷۰ متر و قطر هر دو مرحله‌اش ۳.۷ متر می‌باشد. این ماهواره‌بر که هر بار پرتاب آن ۵۰ میلیون دلار هزینه دربردارد، حدود ۵۵۰ تُن وزن داشته و قادر به انتقال نزدیک به ۲۳ تُن محموله به مدار لئو است. فالکون-۹ اولین بار در مه۲۰۱۸ به فضا پرتاب شد  و با احتساب این مأموریت تاکنون ۱۰۰ بار به فضا پرتاب شده که ۲ مورد آن ناموفق بوده است. ماهواره‌بر مذکور از نفت سفید اصلاح شده (RP-1) و اکسیژن مایع به‌عنوان سوخت استفاده می‌کند.

wikipedia ، wikipedia ، space.skyrocket ، space.skyrocket ، nasaspaceflight ، spacenews