محققان دانشگاه توکیو (University of Tokyo) در ژاپن می‌گویند شهاب‌سنگ‌های کم‌نور و ضعیف، بقایای سیارک‌ها و دنباله‌دارها دائماً به‌صورت گردوغبار به‌سمت زمین می‌آیند و ۱۰۰۰ کیلوگرم از آن روزانه بر سر سیاره ما آوار می‌شود. تاکنون دانشمندان می‌توانستند این غبار فضایی را از دو طریق مشاهده کنند؛ تلسکوپ‌های نوری یا رادارها. اما از آنجا که هر کدام از این روش‌ها به‌طور جداگانه دارای معایب و مزایایی بوده، اکنون به‌لطف پژوهش این محققان روش جدیدی با ترکیب مشاهدات رصدی و راداری توسعه یافته است. این تحقیقات جدید به منجمان کمک می‌کند تا فعالیت و آرایش دنباله‌دارها، سیارک‌ها و شهاب‌سنگ‌ها را بررسی کنند.
ریو اساوا (Ryou Ohsawa)، منجم دانشگاه توکیو، می‌گوید: «ما می‌توانیم غبار فضایی را با استفاده از رادار زمینی و ابزار اپتیکی (نوری) رصد کنیم. رادارها مفید هستند، زیرا می‌توانند مناطق وسیعی را پوشش داده و اطلاعات گسترده‌ای جمع‌آوری کنند؛ اما تلسکوپ‌های اپتیکی در بازه‌ای کوچک‌تر اطلاعات دقیق‌تری را فراهم می‌آورند. بنابراین ما قصد داریم با بهره‌گیری از هر دوی این روش‌ها و ترکیب آن‌ها پژوهش‌های خود را بهتر انجام دهیم.»
این تیم از تأسیسات راداری جو میانه و بالا (MU) و رصدخانه کیسو (Kiso) در مرکز ژاپن که ۱۷۳ کیلومتر از یکدیگر فاصله دارند، استفاده کرده است. نزدیک بودن این تأسیسات اهمیت بالایی دارد، چرا که هرچه این امکانات به یکدیگر نزدیک‌تر باشند، داده‌های حاصل از آن‌ها دقت بیشتری خواهد داشت. در ادامه این گروه توانست ۲۲۸ شهاب‌سنگ را با کمک هر دو ابزار رصد کند.