گروهی از محققان در مطالعه‌ای اظهار کرده‌اند شراره‌های ستاره‌ای (Stellar flares) می‌توانند از میزان سکونت‌پذیری سیارهها بکاهند. در این مطالعه دانشمندان دریافتند شراره‌هایی با انرژی کمتر که مکرر رخ می‌دهند، نسبت به شراره‌هایی با انرژی بالاتر که به‌ندرت ایجاد می‌شوند، به‌میزان قابل‌توجهی بیشتر بر جو یک سیاره فراخورشیدی (خارج از منظومه شمسی) تأثیر می‌گذارند. محققان همچنین تعیین کردند که چگونه انواع مختلف ستاره‌ها از طریق شراره‌های ستاره‌ای، اشعه فرابنفش شدید تولید می‌کنند و چگونه سیاره‌های اطراف تحت تأثیر این اشعه قرار می‌گیرند. مطالعه مذکور توسط محققان مرکز علوم فضایی دانشگاه نیویورک ابوظبی (New York University Abu Dhabi) و به‌کمک داده‌های منتشرشده توسط تلسکوپ تس (TESS) ناسا انجام شد.
توانایی حفظ جو یکی از مهم‌ترین نیازهای یک سیاره قابل سکونت است. این تحقیق نگاه تازه‌ای در مورد میزان قابل سکونت بودن سیاره‌های فراخورشیدی ارائه می‌دهد، زیرا تاکنون اثرات فعالیت ستاره‌ای به‌خوبی شناخته نشده بود. مطالعه یادشده برای توضیح بهتر چگونگی خروج گازهای جوی سیارهها نیاز به توسعه مدل‌سازی عددی بهتری دارد، چرا که دانش ما در این مورد می‌تواند منجر به فهم بیشتری از فرسایش جو و کاهش میزان قابل سکونت بودن سیاره شود.
با توجه به نزدیکی سیاره‌های فراخورشیدی به ستارگان میزبانشان، درک این موضوع که چگونه رویدادهای جوی مرتبط با این ستاره‌ها می‌تواند بر قابلیت سکونت‌پذیری سیاره‌های فراخورشیدی اثر بگذارد، امری حیاتی است. گام بعدی محققان انجام تحقیقاتی برای تجزیه‌وتحلیل شراره‌های ستاره‌ای در طیف وسیع‌تری از ستاره‌هاست تا طی آن تأثیرات طولانی‌مدت فعالیت‌های ستاره‌ای مورد بررسی قرار گرفته و سیاره‌های فراخورشیدی قابل سکونت بیشتری شناسایی شوند.