برقراری ارتباط ناسا با کاوشگر وویجر-۲ پس از هفت ماه

ناسا پس از هفت ماه ناتوانی در برقراری ارتباط با کاوشگر وویجر-۲ (Voyager-2) سرانجام به‌لطف ارتقاء یکی از آنتن‌های زمینی توانست با این کاوشگر ارتباط برقرار کند. وویجر-۲ بیش از چهار دهه قبل به فضا پرتاب شد و اکنون در فاصله بیش از ۱۸ میلیارد کیلومتری از زمین قرار دارد. فاصله بسیار زیاد این کاوشگر از زمین برقراری ارتباط با آن را سخت کرده؛ به این صورت که حدوداً ۱۷ ساعت زمان می‌برد تا سیگنال‌های ارسال شده از آن به زمین برسند. البته مشکل برقراری ارتباط با این کاوشگر فقط به تأخیر در رسیدن سیگنال محدود نمی‌شود و مشکل دیگری هم وجود دارد.

وویجر-۲ پس از عبور از مشتری، زحل و اورانوس، سال ۱۹۸۹ به نپتون رسید. محققان علاقه داشتند این کاوشگر از کنار قمر مرموز نپتون یعنی تریتون (Triton) هم عبور کند. به ‌همین‌ دلیل وویجر-۲ با دریافت سیگنال از زمین‌، بر فراز قطب شمال تریتون پرواز کرد و در نتیجه در مسیری قرار گرفت که برقراری ارتباط با آن را توسط شبکه فضایی دوردست ناسا (NASA Deep Space Network) مشکل‌تر کرده است. این شبکه شامل سه آنتن رادیویی بزرگ می‌باشد که در کالیفرنیا، اسپانیا و استرالیا مستقر شده‌اند. پراکنده بودن آنتن‌های ارتباطی این شبکه در سطح زمین سبب شده تا تمام فضاپیماهای فعال ناسا بتوانند حداقل از طریق یکی از این آنتن‌ها با زمین ارتباط برقرار کنند.

اما ازآنجایی‌که وویجر-۲ در جنوبی‌ترین قسمت صفحه منظومه شمسی قرار گرفته، حالا فقط می‌تواند با آنتن ۷۰ متری مستقر در استرالیا و با قرار گرفتن در راستای دید آن با زمین ارتباط برقرار کند. ازآنجاکه حدود پنج‌ دهه از عمر این آنتن می‌گذرد، نیاز به به‌روزرسانی پیدا کرده است. تعمیر و ارتقاء آن از ماه مارس سال جاری میلادی شروع شده و انتظار می‌رود تا فوریه۲۰۲۱ به‌طول انجامد و به ‌‌همین‌ علت تاکنون خاموش مانده و ناسا از آن زمان تاکنون (تقریباً هفت ماه) قادر به برقراری ارتباط با وویجر-۲ نبوده است.

حال ناسا به‌منظور آزمایش تجهیزات جدید آنتن مستقر در استرالیا، برای اولین‌بار پس از هفت ماه یک سری سیگنال آزمایشی به وویجر-۲ ارسال کرده و این کاوشگر با موفقیت به آن‌ها پاسخ داده است. وویجر ۱ و ۲ با خارج شدن از منظومه‌شمسی در فضای بین‌ستاره‌ای در حال سفر کردن هستند. وویجر ۲ اطلاعات ارزشمندی را از سرعت، چگالی، دما و فشار ذرات باردار فضای میان ستاره‌ای به زمین ارسال می‌کند.

وویجر ۲ یک کاوشگر بی‌سرنشین میان‌ستاره‌ای است که حدود ۴۲ سال پیش در ۲۰اوت۱۹۷۷ در قالب برنامه وویجر (Voyager) برای مطالعه سیاره‌های خارجی منظومه شمسی و همچنین فضای میان‌ستاره‌ای توسط ناسا به فضا پرتاب شد. با وجود اینکه این کاوشگر ۱۶ روز پیش از وویجر-۱ پرتاب شده بود، شش سال بیشتر زمان برد تا به فضای میان‌ستاره‌ای دست یابد؛ زیرا وویجر ۲ این مسافت را با سرعتی کندتر طی می‌کرد. گفتنی است اطلاعات جمع‌آوری شده توسط هر دوی این کاوشگرها، سرنخ‌هایی ارزشمند در مورد ساختار منظومه شمسی را برای دانشمندان فراهم می‌آورد.