دانشمندان می‌گویند سیارک بنو (Bennu) احتمالاً دارای عناصر سازنده حیات بوده و زمانی روی سطح سنگی آن آب جاری بوده است. امی سایمون (Amy Simon)، محقق مرکز پروازهای فضایی گادرد (Goddard) ناسا، دراین‌باره اظهار می‌کند: «شواهدی از کربن و مواد آلی گسترده در سطح سیارک بنو یافت شده است.» به‌گفته محققان کشف مذکور اولین مورد تأییدشده از حضور این عناصر سازنده حیات در یک سیارک نزدیک به زمین می‌باشد.
سایمون و همکارانش با استفاده از طیف‌سنج مادون قرمز نشان دادند که مواد حامل کربن مانند مولکول‌های آلی و مواد معدنی کربناته در اغلب مناطق سطح بنو حضور دارند. بنابر ادعای آن‌ها این اجزای سازنده حیات بر روی برخی سنگ‌ها یافت شده‌اند.
اطلاعات این پژوهش از داده‌های فضاپیمای اسیریس-رکس (OSIRIS-REx) به‌دست آمده است؛ فضاپیمایی که یک مأموریت برنامه‌ریزی‌شده ناسا برای بررسیِ بنو و بازگرداندن نمونه از آن می‌باشد. آغاز کار این پروژه در ۸سپتامبر۲۰۱۶ انجام شد. این فضاپیما تاکنون کل سیارک را رصد و نقشه‌برداری کرده تا ایمن‌ترین و در دسترس‌ترین محل‌ها را برای نمونه‌برداری از سطح آن انتخاب کند.
قرار است برنامه جمع‌آوری نمونه اسیریس-رکس در نیمه دوم سال ۲۰۲۰ انجام گیرد و این فضاپیما نمونه‌های جمع‌آوری‌شده را به زمین بازگرداند. به‌گفته محققان، برخی از کربنات‌ها در بنو شواهدی را نشان می‌دهد که آن‌ها فقط از طریق فعل و انفعالات با آب در رگه‌های سنگ‌های سطح سیارک ایجاد شده‌اند.
سیارک بنو یکی از سیارک‌های آپولو است و کشف آن در ۱۱سپتامبر۱۹۹۹ توسط پروژه لینیر (LINEAR) که مربوط به بررسی سیارک‌های نزدیک به زمین می‌باشد، صورت گرفت. این سیارک دارای قطر متوسط حدود ۴۹۲ متر بوده و به‌صورت گسترده با رادار رصدخانه آرسیبو (Arecibo Observatory) در کشور پورتوریکو و رصدخانه‌های سیاره‌ای و مرکز شبکه فضای دوردست گلداستون (Goldstone Deep Space Communications Complex) در ایالت کالیفرنیای آمریکا رصد می‌شود.